Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Αισθάνομαι μεγάλη ευθύνη, καθώς παίρνω, για πρώτη φορά το λόγο στη Βουλή των Ελλήνων.
Η κρισιμότητα των περιστάσεων δημιουργεί για όλους μας τεράστιες ευθύνες.
Κρίνεται τώρα η πορεία της Πατρίδας μας για τα πολλά επόμενα χρόνια.
Οι εξελίξεις μπορεί να είναι ραγδαίες.
Χρέος όλων είναι να τις ελέγξουμε. Να αποτρέψουμε τα χειρότερα, να διασφαλίσουμε όσα πετύχαμε και να χτίσουμε πάνω σ΄ αυτά.
Ύστερα από τέσσερα χρόνια θυσιών, η Ελλάδα μπορεί να πετύχει πολύ περισσότερα απ’ όσα μπορούσε πριν δυόμισι χρόνια.
Το μπορεί, γιατί μηδενίστηκε η ύφεση και μπήκαμε σε ρυθμούς ανάπτυξης.
Το μπορεί, γιατί πετύχαμε πλεονάσματα, τελειώναμε με το μνημόνιο και φτάναμε στην επόμενη μέρα.
Το μπορεί, γιατί η χώρα ανταποκρίθηκε στις δεσμεύσεις της και οι εταίροι μας υποχρεούνται να ανταποκριθούν στις δικές τους:
Να δεχτούν μια νέα ρύθμιση για το δημόσιο χρέος και ένα νέο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων.
Όλα αυτά δεν είναι τωρινά. Τα συμφωνήσαμε το Νοέμβριο του ’12.
Είναι το σχέδιο που έφερνε τη χώρα στο τέλος των μνημονίων και το πέρασμα στην πιστωτική γραμμή στήριξης.
Το σχέδιο που έβγαζε από την κρίση και οδηγούσε, με σιγουριά και ασφάλεια, στην ανάκαμψη και την ανάταξη.
Εμείς θα υπερασπιστούμε όσα με τεράστιες θυσίες πετύχαμε, αλλά και θα υποστηρίξουμε αποφάσεις στη σωστή κατεύθυνση μιας εθνικής προσπάθειας.
Έχει, όμως, η συγκυβέρνηση την υποχρέωση και την ευθύνη να συντονίσει επιτέλους το ρολόι της με την πραγματικότητα.
Να επιδιώξει το καλύτερο για τη χώρα και όχι για τις ενδοκομματικές της ανάγκες και ισορροπίες.
Να μην προτάξει τις εντυπώσεις, αλλά την ουσία.
Να μην θυσιάσει την εμπιστοσύνη στην οικονομία μας στο βωμό ξεπερασμένων ιδεοληψιών.
Να παρουσιάσει επιτέλους συγκροτημένο και κοστολογημένο πρόγραμμα ρεαλισμού, όχι λαϊκισμού.
Να διαπραγματευτεί στη βάση των ευρωπαϊκών δεδομένων και όχι με τακτικισμούς βγαλμένους από θεωρίες παιγνίων.
Να μην παγιδευτεί σε αδιέξοδα, που μπορεί να οδηγήσουν την χώρα σε ρήξη καταστροφής με την Ευρώπη.
Άλλωστε – και προσέξτε το αυτό κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης – οι ίδιες σας οι προγραμματικές δηλώσεις θα μείνουν γράμμα κενό, κέλυφος δηλώσεων, εάν σε λίγες μέρες τα «σπάσετε» με την Ευρώπη και οδηγήσετε έτσι σε ασφυξία την οικονομία, την κοινωνία, την χώρα.
Να το ξέρετε, το αποτέλεσμα θα κρίνει τις προθέσεις σας, όχι οι προθέσεις σας το αποτέλεσμα.
Ξέρει, άραγε, η Κυβέρνηση τι θα κάνει την Τετάρτη στο Γιούρογκρουπ;
Ξέρει τι θα κάνει την επομένη στο Συμβούλιο Κορυφής;
Ξέρει προς τα πού θα πάει μετά;
Ποιος είναι ο συμβιβασμός που θα αποδεχόταν;
Ποιο είναι το κόστος που θα άντεχε η Ελλάδα;
Έχει μετρήσει τις συνέπειες μιας ρήξης;
Τίποτα από αυτά τα κρίσιμα, τα ζωτικά δεν είπε ο Πρωθυπουργός σε μιάμισης ώρας ομιλία.
Για να πετύχει η διαπραγμάτευση στην Ευρώπη θέλει τεκμηριωμένες μελέτες και σχέδιο. Όχι επίκληση προεκλογικών υποσχέσεων. Θέλει συμμαχίες στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, όχι στους δρόμους.
Όμως, η κυβέρνηση πηγαίνει στις Βρυξέλες με σύμμαχο τη «μοναξιά». Και μπορεί η μοναξιά, να της δίνει θέση στα πρωτοσέλιδα. Δεν είναι, όμως, καλή για τα συμφέροντα της χώρας. Άλλο η επικοινωνία και άλλο η ουσία. Άλλο η αλαζονική στάση και άλλο η σκληρή διαπραγμάτευση.
Έχουν, όμως, και οι εταίροι μας υποχρεώσεις. Έχουν την υποχρέωση να φέρονται περισσότερο ως εταίροι και λιγότερο σαν λογιστές και δανειστές. Η Ευρώπη είναι το κοινό μας σπίτι. Και η ενωμένη Ευρώπη δεν πρέπει να καταφεύγει σε πρακτικές ασφυξίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ο ορίζοντας γύρω μας, δεν είναι καθόλου καθαρός. Η χώρα δεν έχει καιρό για χάσιμο. Έχουμε, λοιπόν, υποχρέωση να κινούμαστε με σχέδιο και όχι στα τυφλά. Δεν είναι παιχνίδι αυτοσχεδιασμών οι ζωές και το μέλλον μας. Δεν είναι παιχνίδι, δεν είναι πρόβα αυτό που ζούμε. Είναι η σκληρή πραγματικότητα.
Παρόλα αυτά, η νέα συγκυβέρνηση επιμένει στην προεκλογική θολούρα. Ακούσαμε τις Προγραμματικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού. Αφήγηση διαπιστώσεων και εκτόξευση αβάσιμων καταγγελιών.
Ακούσαμε γενικολογίες για τα μεγάλα και μεγαλοστομίες για τα μικρά. Ακούσαμε επιθυμίες. Ακούσαμε στόχους, αλλ’ όχι τρόπους, που μπορούν να τους κάνουν πράξη. Ακούσαμε πολλά για το απώτερο μέλλον, αλλά κουβέντα για το κρίσιμο σήμερα. Κουβέντα για όσα μπορεί να κρίνουν τα πάντα. Κυριολεκτικά τα πάντα.
Επαναλαμβάνω, κύριοι της κυβέρνησης, για το αποτέλεσμα θα έχετε ευθύνες απέναντι στον Ελληνικό λαό, όχι για τις επιθυμίες σας.
Από την επομένη των εκλογών, ακούμε – όπως ακούγαμε και το ’10 – μέλη της κυβέρνησης να δυσφημούν τη χώρα σαν χρεοκοπημένη και διεφθαρμένη. Ακούμε κορυφαία στελέχη της να αντιγράφουν καλόγερους του μεσαίωνα.
Το μνημόνιο, που θα τελείωνε, βαφτίζεται «γέφυρα».
Το μνημόνιο, που ζητούν, ονομάζεται «νέο συμβόλαιο».
Το «κούρεμα» έγινε αίτημα για επιμήκυνση και πίστωση χρόνου.
Το συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο:
Είτε θα εγκαταλείψουν τα όσα ανέξοδα μοίραζαν, υποσχόμενοι τα πάντα στους πάντες, είτε θα πάνε τη χώρα σε δραματική περιπέτεια.
Εάν γίνει το πρώτο, εάν εγκαταλείψουν το λαϊκισμό και ανακαλύψουν το ρεαλισμό, το πρόβλημα θα είναι μόνο δικό τους. Θα αφορά στις μεγάλες αντιφάσεις και στα αδιέξοδά τους.
Εάν συμβεί το δεύτερο, εάν χαθούν σε αδιέξοδα και πιαστούν σε παγίδες ασφυξίας της οικονομίας, το δράμα θα είναι για ολόκληρη τη χώρα, για όλους τους Έλληνες.
Το δράμα αυτό έχουμε υποχρέωση να το αποτρέψουμε.
Όχι μόνον εμείς στη Νέα Δημοκρατία, αλλά και όλες οι μεταρρυθμιστικές, οι φιλοευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις, που θέλουν μια ισχυρή Ελλάδα σε μια Ευρώπη, πιο πολιτική, πιο κοινωνική και πιο ενωμένη.
Εδώ και σαράντα χρόνια γνώμονάς μας, στη Νέα Δημοκρατία είναι η Ιδρυτική Διακήρυξη της Παράταξής μας. Και η διακήρυξη αυτή τονίζει ξεκάθαρα αρχές και αξίες σταθερά επίκαιρες:
Ότι θα υπερασπιζόμαστε τη Δημοκρατία, τη Δικαιοσύνη, την κοινωνική συνοχή,
τη συλλογική πρόοδο, τα εθνικά μας δίκαια.
Ότι θα υπηρετούμε πάντα και μόνο τα αληθινά συμφέροντα του Έθνους.
Ότι θα αντιτασσόμαστε στους διχασμούς, που τόσο δεινά επεσώρευσαν στον Τόπο.
Για όλα αυτά οφείλουμε να προειδοποιήσουμε τη συγκυβέρνηση:
Δεν αρκεί στην Ευρώπη μόνον το σεβαστό επιχείρημα πως έχει την εντολή του λαού. Γιατί όλες οι κυβερνήσεις το ίδιο μπορεί να επικαλούνται.
Μην βάλει, λοιπόν, σε κίνδυνο τη θέση μας στην Ευρωζώνη. Μην ορφανέψει γεωπολιτικά την Πατρίδα μας. Μην αρχίσει να ξηλώνει όσα με τεράστιες θυσίες πετύχαμε. Επίσης, μην τολμήσει προγραφές, αντιγραφές του ’81, και απόπειρες ρεβανσισμού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά σήκωσε τεράστιο πολιτικό κόστος για να αποτρέψει την άτακτη χρεοκοπία, να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της χώρας, να επιτύχει δημοσιονομική εξυγίανση, να βγάλει τη χώρα από την ύφεση και να την πάει στην ανάπτυξη. Έγιναν βέβαια και λάθη. Λάθος δεν κάνει όποιος δεν κάνει τίποτα.
Η ουσία, όμως, είναι ότι με δύσκολες αποφάσεις και μεγάλες θυσίες των Ελλήνων, φέραμε τη χώρα σε απόσταση αναπνοής από την έξοδο από την κρίση και τη νέα διαπραγμάτευση.
Μην περιμένει, λοιπόν, κανένας να υποσκάψουμε δρόμους που εμείς ανοίξαμε.
Εμείς μηδενιστική αντιπολίτευση δεν θα κάνομε.
Εμείς ΣΥΡΙΖΑ δεν είμαστε. Και δεν θα γίνουμε.
Πάνω από όλα, υπάρχει, για μας, το εθνικό, το κοινωνικό, το συλλογικό καλό.
Την κοινωνική ευαισθησία δεν την χαρίζουμε σε κανένα.
Θα είμαστε δυναμικά παρόντες στον έλεγχο της συγκυβέρνησης.
Θα είμαστε αυστηροί, αλλά και δίκαιοι απέναντί της.
Θα είμαστε υπεύθυνα στη Βουλή για τη στήριξη κάθε αναπτυξιακής προσπάθειας.
Θα είμαστε, μαζί με τους πολίτες, σε δράσεις για την τόνωση της απασχόλησης, και τη βελτίωση της καθημερινότητας.
Θα είμαστε εδώ για την Ελλάδα.
Όμως, δεν μπορούμε να δώσουμε στήριξη στο άγνωστο, στο θολό, στο επιπόλαιο, στο επικίνδυνο.
Δεν στηρίζουμε την ετερόκλητη συγκυβέρνηση μιας ιδεοληπτικής αριστεράς από τη μια και μιας ανερμάτιστης υπερ-δεξιάς από την άλλη, που συνειδητά διακινδυνεύουν την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και έτσι την ασφάλεια, την οικονομία, την προοπτική της.
Δεν ψηφίζουμε τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης.
Ευχαριστώ.
