Με ένταση έχει εισβάλλει στη δημόσια συζήτηση το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών το φθινόπωρο. Είναι μία λάθος συζήτηση σε λάθος ώρα. Την πυροδότησε ο απροκάλυπτος καιροσκοπισμός του ΣΥΡΙΖΑ στο ζήτημα της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η συνταγματικά προσβλητική για το θεσμό στάση του συνοψίζεται στη διαβόητη, πλέον, δήλωση του συνταγματολόγου κ. Κατρούγκαλου: «Ακόμα και τον ίδιο τον Θεό δε θα ψηφίσουμε για Πρόεδρο Δημοκρατίας».
Οφείλουμε να μην παρασυρθούμε από αυτόν το θεσμικά και πολιτικά απαράδεκτο τακτικισμό. Η χώρα οφείλει να ακολουθήσει απερίσπαστη τον δρόμο της θεσμικής ορθότητας και σοβαρότητας.
Η συζήτηση περί πιθανών εκλογών, εάν συνεχισθεί θα έχει παραλυτικές συνέπειες στην παραγωγή μεταρρυθμιστικού έργου, ακριβώς τη στιγμή που η χώρα το χρειάζεται περισσότερο. Πρέπει να αποφύγουμε την προεκλογική αδράνεια. Για να μην ανασταλεί η πορεία εξόδου από την κρίση και από τον ασφυκτικό μνημονιακό εναγκαλισμό. Για να μην δημιουργηθεί σε εταίρους, δανειστές, επενδυτές και αγορές η πεποίθηση ότι η χώρα εισέρχεται σε παρατεταμένη περίοδο πολιτικής αβεβαιότητας, αποθαρρύνοντας έτσι κάθε διάθεση θετικότερης στάσης απέναντί μας. Και κυρίως, για να μπορέσει η Ελλάδα να διαπραγματευθεί από την καλύτερη δυνατή θέση την αναγκαία αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους της.
Είναι ανάγκη να φτάσουμε οπωσδήποτε στη διαδικασία της προεδρικής εκλογής ώστε, τότε, να αποκαλυφθεί μπροστά στον ελληνικό λαό ποιος παίζει με τους θεσμούς και το μέλλον της χώρας. Πόσο μάλλον που, όπως όλα δείχνουν, η εκλογή αυτή θα συμπέσει χρονικά με τη ζωτικής σημασίας για την ελληνική οικονομία διαπραγμάτευση για τη ρύθμιση του δημοσίου χρέους. Η διαπραγμάτευση αυτή είναι το επόμενο μεγάλο στοίχημα για την ελληνική οικονομία, για το εάν θα πάνε ή όχι χαμένες οι θυσίες πέντε ετών ενός ολόκληρου λαού, για το εάν η χώρα θα μπει οριστικά στο δρόμο της ανάκαμψης, προς μια άλλη, καλύτερη εποχή.
Εκεί, λοιπόν, επάνω στην κρίσιμη στιγμή της εθνικής διαπραγμάτευσης, οι έλληνες βουλευτές, ψηφίζοντας, τυπικά, για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα αποφασίζουν ουσιαστικά για το εάν η χώρα θα φερθεί ως «ιδανικός αυτόχειρας» μπαίνοντας σε μία πολιτική περιπέτεια μεγάλης αβεβαιότητας, με κίνδυνο να τιναχθεί στον αέρα η εθνική προσπάθεια για ουσιαστική μείωση του δημοσίου χρέους ή αντίθετα, εάν θα πορευθεί με αίσθημα ευθύνης, σοβαρότητας και αυτοσυντήρησης προς καλύτερες ημέρες προοπτικής και ελπίδας. Αυτό θα είναι εκείνη τη στιγμή το μείζον πολιτικό διακύβευμα.
Σε τέτοιες συνθήκες, το ήδη μεγάλο βάρος της ευθύνης να οδηγηθεί εκβιαστικά η χώρα σε εκλογές με «εργαλείο» την διαδικασία ανάδειξης Προέδρου Δημοκρατίας, θα γίνει αβάσταχτο.
Σε ώρες ιστορικής ευθύνης η Βουλή των Ελλήνων θα κληθεί να λάβει τη σωστή απόφαση. Να εκλέξει στο ανώτατο Πολιτειακό αξίωμα της Ελληνικής Δημοκρατίας πρόσωπο κύρους και ευρείας αποδοχής. διασφαλίζοντας την πολιτική σταθερότητα, που αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχή έκβαση της διαπραγμάτευσης του χρέους. Τότε θα υποστούν στρατηγική ήττα o λαϊκισμός και οι κάθε μορφής μικροκομματικοί τυχοδιωκτισμοί. Θα έχουν νικήσει η σοβαρότητα, η υπευθυνότητα, οι θεσμοί, η χώρα, οι έλληνες πολίτες.
Ας σταματήσει λοιπόν η συζήτηση για πρόωρες εκλογές. Μόνον κακό κάνει.
(Άρθρο στην ιστοσελίδα ysterografa.gr)
