Την ελπίδα να μην χρειαστεί να υπάρξει προσφυγή στη ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής της Συνθήκης της Λισαβόνας εξαιτίας της κρίσης που προκαλούν οι απειλές της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, εξέφρασε ο ευρωβουλευτής ΝΔ κ. Γιώργος Κουμουτσάκος, παρεμβαίνοντας στη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε χθες στην Ολομέλεια του Στρασβούργου για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Ο κ. Κουμουτσάκος συνέχισε προσθέτοντας ότι “για να μην γίνει αυτό, η αποτρεπτική διπλωματία της ΕΕ θα πρέπει να είναι δραστήρια και αποφασιστική. Να μην εμφανίζεται ως “Πόντιος Πιλάτος”, όταν εκτοξεύονται απειλές κατά κρατών-μελών”.
Η “ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής” είναι μια νέα και ιδιαίτερα σημαντική θεσμική πρόνοια που περιλαμβάνει η Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία προβλέπει ότι σε περίπτωση κατά την οποία κράτος-μέλος δεχθεί ένοπλη επίθεση, τα άλλα κράτη -μέλη οφείλουν να του παράσχουν βοήθεια και συνδρομή με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους.
Παρατίθεται το κείμενο της παρέμβασης του κ. Κουμουτσάκου:
“Η σημερινή συζήτηση θα είναι ατελής εάν δεν αναφερθούμε στις πολύ ανησυχητικές εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων στα νερά της Ανατολικής Μεσογείου. Υπάρχει μεγάλη ένταση που μπορεί να εξελιχθεί σε πραγματική κρίση. Μια από τις κύριες αιτίες της επικίνδυνης αυτής κατάστασης είναι η άρνηση μιας υποψήφιας προς ένταξη χώρας – της Τουρκίας – να αποδεχθεί τη δυνατότητα ενός κράτους μέλους – της Κυπριακής Δημοκρατίας – να ασκήσει τα νόμιμα και κυριαρχικά δικαιώματα του εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Πρόσθετη ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι η άρνηση αυτή συνοδεύεται από επίσημες δηλώσεις και απειλές περί ισχυρής αντίδρασης – της στρατιωτικής μη εξαιρουμένης – στην περίπτωση που αυτά τα δικαιώματα ασκηθούν.
Περιττό να αναφέρω ότι η αξιοποίηση σοβαρών πλουτοπαραγωγικών πηγών από την Κυπριακή Δημοκρατία και με διεθνείς συνεργασίες θα ενισχύσει την ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ και την πολιτική διαφοροποίησης πηγών ενέργειας.
Κύριε Επίτροπε, ελπίζω να μην χρειαστεί να υπάρξει προσφυγή στη ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής της Συνθήκης της Λισαβόνας. Αλλά για να μην γίνει αυτό, η αποτρεπτική διπλωματία της ΕΕ θα πρέπει να είναι δραστήρια και αποφασιστική. Να μην εμφανίζεται ως “Πόντιος Πιλάτος”, όταν εκτοξεύονται απειλές κατά κρατών-μελών”.