Για την κινητικότητα στον Έβρο
«Αυτή τη στιγμή, η κινητικότητα που παρουσιάζεται στον Έβρο, εννοώ η κίνηση μεταναστών προς τα ελληνοτουρκικά σύνορα, δεν τεκμηριώνει την άποψη ότι βρισκόμαστε μπροστά στην εξέλιξη σχεδίου της κλίμακας που αντιμετωπίσαμε επιτυχώς, τον περασμένο Φεβρουάριο – Μάρτιο. Από εκεί και πέρα όμως, οφείλω και θέλω να τονίσω ότι η Ελλάδα από τον Μάρτιο και μετά, παρά το γεγονός ότι υπήρξε μία αποκλιμάκωση της αρχικής έντασης, δεν σταμάτησε ποτέ να είναι σε εγρήγορση. Η παρουσία των αστυνομικών και Ενόπλων Δυνάμεων καθώς και το κτίσιμο του φράκτη, όλα συντελούν και επιβεβαιώνουν ότι η Ελλάδα, είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε νέα απόπειρα της Τουρκίας, να εργαλειοποιήσει το μεταναστευτικό ως έναν ανθρώπινο πολιορκητικό κριό για να παραβιάσει τα ελληνικά σύνορα, εκβιάζοντας την Ευρώπη».
Για τον φράχτη στον Έβρο
«Η κατασκευή του φράκτη συνεχίζεται. Πρέπει να γίνει. Οφείλει να γίνει διότι αυτό ήταν το συμπέρασμα από την τουρκική τακτική του περασμένου Μαρτίου – Φεβρουαρίου. Θεωρώ ότι η Τουρκία δεν θα εγκαταλείψει εύκολα τη δυνατότητα της να χρησιμοποιήσει, να εργαλειοποιήσει, τη μεγάλη μεταναστευτική και προσφυγική δεξαμενή που έχει για να προκαλέσει αυξημένες μεταναστευτικές ροές προς τη Δύση».
Για την αυξανόμενη τουρκική προκλητικότητα
«Η Τουρκία ακολουθεί μία πολιτική την οποία χαρακτηρίζω, “πολύ-μετωπική άσκηση πίεσης”. Τι εννοώ με αυτό: Ότι σε πολλά μέτωπα, όχι μόνο σε ένα, όχι μόνο στις έρευνες στη θάλασσα, αλλά και με τις υπερπτήσεις και με τις παραβιάσεις στον αέρα, με μικρά αλλά επαναλαμβανόμενα επεισόδια μεταξύ των λιμενικών σωμάτων, την προσπάθεια στον Έβρο να υπάρξει μία κινητικότητα ή, εν πάση περιπτώσει, κινήσεις τέτοιες που δημιουργούν μία αίσθηση επείγοντος. Όλα δείχνουν ότι θα συνεχιστεί η πολυ-μετωπική αυτή στρατηγική πίεσης που ακολουθεί η Τουρκία. Μέσα σε αυτήν η Άγκυρα μπορεί να εντάξει και την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού».
Για την πρωτοβουλία ρήτρας ευελιξίας στο νέο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Μετανάστευσης
«Πρόκειται για τη δυνατότητα που πρέπει να έχουν τα κράτη πρώτης γραμμής, τη στιγμή που αντιμετωπίζουν μια ακραία κατάσταση, μια απρόβλεπτη ανάγκη, να μπορούν να έχουν μια ευελιξία στα μέτρα που θα επιλέγουν να τα αντιμετωπίσουν, χωρίς να κατηγορούνται ότι παραβιάζουν το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Ήταν μία συνειδητή πολιτική απόφαση να θέσουμε αυτό το θέμα στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Τη στιγμή που προστατεύουμε τα ευρωπαϊκά σύνορα, ζητάμε να μην δεχόμαστε κριτική για τον τρόπο που επιλέγουμε να τα προστατεύσουμε».
Για την στρατηγική Ερντογάν
«Η στρατηγική του Ερντογάν είναι συνειδητή. Θα έλεγα ότι επιδιώκει στην επέτειο των 100 χρόνων από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, δηλαδή το 2023 που είναι και τα 100 χρόνια από την υπογραφή της Λωζάννης να μπορεί να διεκδικήσει τη δική του ξεχωριστή θέση στην ιστορία της Τουρκίας. Πιστεύω λοιπόν ότι μέχρι το 2023 ο Ερντογάν, θέλοντας να μετρηθεί με την Ιστορία, θα επιδιώξει να ισχυροποιήσει τη θέση της Τουρκίας σε ολόκληρη την περιοχή. Εφαρμόζεται συνειδητά η στρατηγική της “Γαλάζιας Πατρίδας”. Εφαρμόζεται συνειδητά αυτή η στρατηγική που είπα της πολύ-μετωπικής πίεσης προς την Ελλάδα. Αυτό πρέπει να απαντηθεί. Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις. Ο δρόμος είναι μόνο ένας, να κινηθούμε ταυτόχρονα σε 4 επίπεδα. Είναι αυτό που κατά καιρούς έχω αναφέρει ως τα 4 τείχη εθνικής μας πολιτικής.
Τείχος πρώτο, μια ουσιαστική και ισχυρή εθνική ενότητα. Όχι προσχηματική, θεμελιωμένη πάνω σε συγκεκριμένες θέσεις. Δεύτερο τείχος είναι το Διεθνές Δίκαιο. Όχι ως μια παθητική επίκλησή του, αλλά μια δημιουργική αξιοποίησή του. Δηλαδή να δούμε τι δυνατότητες μας δίνει προκειμένου να πάρουμε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Το τρίτο τείχος είναι η διπλωματική δράση. Μια πύκνωση των διπλωματικών μας δράσεων σε όλα τα επίπεδα με όλους τους εταίρους, με όλες τις συμμαχίες, με όλους τους σημαντικούς παίκτες στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και πέραν αυτής. Και το τελευταίο τείχος, που είναι το σημαντικότερο σε τέτοιες ώρες και που υποστηρίζει όλα τα άλλα, είναι η επιχειρησιακή ετοιμότητα και η αποφασιστικότητα να προστατευθούν δίκαια και συμφέροντα της χώρας. Αυτή είναι άλλωστε η πολιτική που ξεδιπλώνει η Κυβέρνηση».
Για την προοπτική ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε.
«Έχει έρθει εδώ και καιρό η στιγμή να πούμε ανοιχτά ότι με τα σημερινά δεδομένα δεν υπάρχει προοπτική πλήρους ένταξης της Τουρκίας στην Ευρώπη. Οφείλουμε να διαμορφώσουμε την εναλλακτική πολιτική της Ευρώπης έναντι της Τουρκίας. Μια τέτοια θα μπορούσε να είναι, κατά την προσωπική μου εκτίμηση, μια ενισχυμένη τελωνειακή Ένωση υπό όρους. Δηλαδή να μεταφέρουμε όλες τις προϋποθέσεις που υπήρχαν στην πορεία προς την ένταξη, σε ένα μηχανισμό ελέγχου εντός της επιδιωκόμενης από την Τουρκία ενίσχυση της τελωνειακής σχέσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα επιδιώκει πάντα το διάλογο, αλλά αυτός για να είναι παραγωγικός δεν μπορεί να γίνει στο σημερινό κλίμα έντασης και προκλήσεων, που έχει δημιουργηθεί με ευθύνη της Τουρκίας».