Συνέντευξη ευρωβουλευτή ΝΔ Γ. Κουμουτσάκου στο “Πρώτο Θέμα” και στον Μάκη Πολλάτο
–Δεκάδες χιλιάδες αγανακτισμένοι πολίτες αμφισβητούν καθημερινά την πολιτική και τους πολιτικούς. Πως αντιμετωπίζει τα καινούρια δεδομένα ένας νέος πολιτικός;
Τα αφήνω εκτός συζήτησης, καταδικάζοντας παράλληλα τις απαράδεκτες ακρότητες και τους προπηλακισμούς. Δεν είναι άλλωστε το κύριο χαρακτηριστικό των τελευταίων ημερών.
Προχωρώ στην ουσία όπως την αντιλαμβάνομαι. Υπάρχει μια βαριά ατμόσφαιρα “τέλους”. Δεν μιλάω για το κοινότυπο πια “τέλος της μεταπολίτευσης”, αλλά για κάτι ουσιαστικότερο και σοβαρότερο: το τέλος της εμπιστοσύνης των πολιτών στην πολιτική και τους πολιτικούς. Με την αρνητική επίδραση της κρίσης, το χάσμα αυτό βαθαίνει γρήγορα και επικίνδυνα. Η πολιτική ηγεσία του τόπου έχει άμεση ιστορική ευθύνη να το επουλώσει, να ξανακτίσει γέφυρες εμπιστοσύνης με τους πολίτες. Σήμερα, όχι αύριο.
–Πως θα γίνει αυτό;
Επαναπαυθήκαμε στη σταθερότητα της δημοκρατίας μας και αδιαφορήσαμε για την ποιότητα, την εξέλιξη και τη βελτίωσή της. Τώρα μαγική λύση δεν υπάρχει. Πρέπει να παραχθεί νέα πολιτική και θεσμική νομιμοποίηση. Χρειάζεται επειγόντως βαθιά αναθεωρητική τομή στο Σύνταγμά μας. Φοβάμαι ότι δεν υπάρχει χρόνος να καθυστερήσουμε έως το 2013 για να ξεκινήσει η διαδικασία αναθεώρησης. Να αναζητηθεί πολιτική και θεσμική λύση με ομοφωνία των πολιτικών δυνάμεων ώστε να προχωρήσει η Βουλή στην άμεση έναρξη της αναθεωρητικής διαδικασίας.
–Πώς αντιλαμβάνεστε την αναθεώρηση αυτή;
Υπάρχει ανάγκη θεσμικής αναδιάταξης, μιας θεσμικής περεστρόικα. Οι πολιτικοί οφείλουμε να δείξουμε και να πείσουμε τους πολίτες ότι έχουμε τη βούληση και την αποφασιστικότητα να αλλάξουμε τα δεδομένα προς όφελος της κοινωνίας, των θεσμών και της δημοκρατίας. “Ο τρώσας και ιάσεται”. Βαθιά τομή σε όλες ανεξαιρέτως τις διαπιστωμένες στρεβλώσεις και δυσπλασίες του πολιτικού μας συστήματος. Για παράδειγμα: βουλευτική ασυλία, ευθύνη υπουργών, χρηματοδότηση κομμάτων, σταθερός εκλογικός κύκλος.
–Η διαφαινόμενη “μισή” συναίνεση της Νέας Δημοκρατίας στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, στο νέο μνημόνιο ουσιαστικά, ενισχύει ή αποδυναμώνει την αξιοπιστία της πολιτικής; Μήπως το κόμμα σας λαϊκίζει;
Που το είδατε αυτό; Θυμόσαστε προηγούμενο αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα να παρουσιάζει λεπτομερείς προτάσεις πολιτικής και μάλιστα στο ξεκίνημα μιας κυβερνητικής θητείας; Αυτό είναι το ακριβώς αντίθετο του λαϊκισμού. Υπηρετεί τη σοβαρότητα και την αξιοπιστία της πολιτικής.
Με αίσθημα ευθύνης και ανοικτά χαρτιά, υποστηρίζουμε τις θέσεις και τις προτάσεις μας επειδή πιστεύουμε ότι είναι για το καλό της χώρας. Απορρίπτουμε ό,τι την οδήγησε στο ζόφο της ύφεσης, της ανεργίας και του φόβου. Δεν αρνούμαστε συναίνεση στο σωστό. Δεν αποδεχόμαστε όμως συνενοχή στο λάθος. Ζητάμε επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Άλλωστε, μήπως υπάρχει συναίνεση στο κυβερνητικό στρατόπεδο;
–Ο υπουργός Οικονομικών σας κατηγορεί ότι “δεν θέλετε να συμμετάσχετε στη διάσωση της Ελλάδας”.
Τελικά φαίνεται ότι το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο μπορεί να παράγει πλεονάσματα. Πλεονάσματα θράσους. Εκείνοι που σήμερα πιέζουν για συναίνεση, συνώνυμη της συνενοχής, προσποιούνται πως ξεχνούν ότι την άνοιξη του 2009 ο κ. Κώστας Καραμανλής είχε ζητήσει από τον κ. Γιώργο Παπανδρέου να βοηθήσει να γίνουν πέντε απαραίτητα και αυτονόητα πράγματα για να μην αντιμετωπίσει η χώρα μεγάλα προβλήματα. «Στο κάτω-κάτω σκέψου ότι νομοτελειακά κάποια στιγμή θα είσαι ο επόμενος πρωθυπουργός. Εδώ που είμαι θα έρθεις» αυτό ουσιαστικά φέρεται να του είχε πει τότε.
-Εννοείτε ότι ο κ. Παπανδρέου γνώριζε και απέκρυψε τα πραγματικά προβλήματα;
Ποιός δεν το πιστεύει πια στην Ελλάδα; Δυστυχώς η απάντηση του κ. Παπανδρέου ήταν να εκβιάσει εκλογές, παίζοντας ανενδοίαστα με τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε και δυστυχώς τη ζούμε. Αν τότε είχαν συναινέσει στα αυτονόητα, θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει τα χειρότερα.
–Είστε ο εμπνευστής της άποψης «πλήρης προσαρμογή – πλήρης ένταξη» για την Τουρκία στην Ε.Ε. εφόσον η υποψήφια χώρα εκπληρώσει όλα τα κριτήρια. Με δεδομένο ότι οι ισχυροί της Ευρώπης μεθοδεύουν την εγκαθίδρυση μιας ειδικής σχέσης με τη γείτονα, μήπως θα έπρεπε να αναθεωρήσουμε την απόφασή μας για άνευ όρων στήριξη της τουρκικής υποψηφιότητας;
Ουδέποτε υπήρξε στήριξη άνευ όρων. Ουδέποτε δόθηκε λευκή επιταγή. Αυτά για να μην υπάρχουν παρανοήσεις. Η πολιτική εξίσωση «πλήρης προσαρμογή-πλήρης ένταξη» παράγει αποτελέσματα όταν και τα δύο μέρη της είναι ενεργά. Ωστόσο, η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας παραμένει εδώ και χρόνια στάσιμη και η κρίση δεν ευνοεί τις διευρύνσεις. Ο στόχος της ένταξης απομακρύνεται και το κίνητρο για προσαρμογή εξασθενεί όλο και περισσότερο. Όταν τα δεδομένα αλλάζουν, δεν μπορείς να μένεις δεδομένος, εγκλωβισμένος σε προηγούμενες θεωρήσεις, όσο σωστές και αν ήταν.
-Εννοείτε ότι έχει φτάσει η ώρα κατάρτισης ενός εναλλακτικού σχεδίου;
Θα πρέπει να συζητήσουμε το ταχύτερο δυνατόν με εκείνους που δεν θέλουν την πλήρη ένταξη της Τουρκίας, δηλαδή με το Βερολίνο και το Παρίσι, πως θα ενσωματωθούν θέματα ιδιαίτερου ελληνικού ενδιαφέροντος στο πλαίσιο της όποιας νέας σχέσης Άγκυρας-Βρυξελλών.
Πρέπει να γίνει σύντομα. Για να μη βρεθούμε προ εκπλήξεων, για να μη φτάσουμε άτυπα, σιωπηλά και ανεπαίσθητα σε μια de facto ειδική σχέση δια διολισθήσεως στην οποία η Τουρκία θα εξασφαλίσει κυρίως οφέλη και δικαιώματα χωρίς αντίστοιχες υποχρεώσεις.
–Είναι η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη ζήτημα της μόδας;
Ας σοβαρευτούμε. Η Άγκυρα, αγνοώντας το Διεθνές Δίκαιο, επιδιώκει σταθερά να διευρύνει τη διαπραγματευτική της θέση σε βάρος της Ελλάδας. Κάθε φορά που η Ελλάδα επιχείρησε να ασκήσει νόμιμα δικαιώματά της η τουρκική αντίδραση ήταν εντονότατη.
Το 2006 ξεκινήσαμε συζητήσεις με την Αίγυπτο και τη Λιβύη για τον καθορισμό ΑΟΖ. Το 2009 υπογράψαμε με την Αλβανία διμερή συμφωνία καθορισμού θαλάσσιων ζωνών. Και στις τρεις περιπτώσεις η Άγκυρα έκανε τα πάντα για να μπλοκάρει τις εξελίξεις. Γι’ αυτό θεωρώ ακατανόητο και απαράδεκτο λάθος την πανηγυρική δημόσια παραίτηση του ΥΠΕΞ από την ΑΟΖ έστω και ως δυνητικού διπλωματικού χαρτιού που σε κάποια δεδομένη στιγμή θα ήταν χρήσιμο στη διαπραγμάτευση με την Άγκυρα. Γιατί το έκανε; Τι τον απέτρεψε;
-Έχετε την απάντηση;
Την έχει σίγουρα ο κ. Δημήτρης Δρούτσας. Ρωτήστε τον.
