«Η Αττική πρέπει να αλλάξει πρόσωπο, χρειάζεται ένα νέο πρόσωπο και ΔΑΔΑ, δηλαδή Δουλειές, Ανάπτυξη, Διαφάνεια και Αλληλεγγύη» σημειώνει σε συνέντευξή του στη διαδικτυακή τηλεόραση του ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής με τη ΝΔ, Γιώργος Κουμουτσάκος. «Αυτές είναι τέσσερις περιοχές πρώτης προτεραιότητος για μένα και τώρα, αλλά και μετά, ως περιφερειάρχης. Είναι μια εμπειρία εξωτερικού, αλλά εφαρμογής εσωτερικού. Και αυτό είναι και το μεγάλο ζητούμενο, καθώς η Ευρώπη περνά στην εποχή των ευρωπαϊκών περιφερειών. Κάθετι που μπορεί να συνδέσει το ευρωπαϊκό με το περιφερειακό, με το τοπικό, είναι πάρα πολύ σημαντικό, γιατί εκεί είναι το μέλλον. Ο,τιδήποτε άλλο είναι παρελθόν. Άκουσα πολλές φορές για τα σαλόνια, που εγκαταλείφθηκαν για τα αλώνια της Αττικής. Είναι μεγάλο λάθος, ν΄αντιμετωπίζουμε την Αττική, τους ανθρώπους της και τα προβλήματά της με την σχεδόν απαξιωτική έκφραση “το αλώνι της Ελλάδας”. Είναι “το σαλόνι της Ελλάδας”, εδώ θα πρέπει να κάνουμε κάθε προσπάθεια για να γίνει καλύτερο, για ν΄ανταποκριθούμε στις προσδοκίες των ανθρώπων. Και τα προβλήματα είναι πολλά, οι πιέσεις που έχουν δεχθεί οι κάτοικοι της Αττικής, όπως και όλης της Ελλάδας, είναι πολύ μεγάλες όλα αυτά τα χρόνια και η περιφέρεια μπορεί, έχει τη δυνατότητα, με μία στρατηγική θεώρηση των πραγμάτων, ν΄ αντιμετωπίσει σοβαρά τα προβλήματα».
Θεωρεί ύψιστης προτεραιότητας θέμα την επίλυση του προβλήματος των αστέγων. «Τα πέτρινα χρόνια της κρίσης δημιούργησαν χιλιάδες αστέγους, κάτι πρωτόγνωρο για τα χρόνια της ανάπτυξης της χώρας. Είναι μια πολύ δυνατή γροθιά στον ανθρωπισμό μας, τις αξίες μας και τον πολιτισμό μας. Γιατί σε μια πόλη που θέλει να είναι ζωντανή οι εικόνες ανθρώπων που δυστυχούν αποτρέπουν την ανάπτυξη. Εχουμε πολλούς λόγους για να λύσουμε το θέμα των αστέγων» σημειώνει μεταξύ άλλων.
****
Η συνέντευξη του Γιώργου Κουμουτσάκου στη διαδικτυακή τηλεόραση του ΑΠΕ-ΜΠΕ έχει ως εξής:
– Είστε υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής με τη ΝΔ, ύστερα από πέντε χρόνια, μια ολόκληρη θητεία στην Ευρωβουλή. Κάποιοι λένε ότι ήρθατε από τα ευρωπαϊκά σαλόνια στα αλώνια της Αθήνας…
Πέντε χρόνια πορείας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι πέντε χρόνια εμπειρίας, πέντε χρόνια γνώσης για τα ευρωπαϊκά πράγματα, για το πώς λαμβάνονται αποφάσεις, πώς ακριβώς εξελίσσεται μια διαδικασία λήψης αποφάσεως, ποιοι και πώς παίρνουν αποφάσεις, αλλά ποιες αποφάσεις; Αποφάσεις που έχουν άμεσο αντίκτυπο στην καθημερινότητά μας, που επηρεάζουν άμεσα τη ζωή μας. Ύστερα από 35 χρόνια συμμετοχής της χώρας στην ΕΕ, κάθετι που αποφασίζεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι βέβαιο ότι έχει άμεση και ισχυρή ανταπόκριση και επιρροή στην καθημερινότητά μας. Επομένως, είναι μια εμπειρία εξωτερικού, αλλά εφαρμογής εσωτερικού. Και αυτό είναι και το μεγάλο ζητούμενο, καθώς η Ευρώπη περνά στην εποχή των ευρωπαϊκών περιφερειών. Κάθετι που μπορεί να συνδέσει το ευρωπαϊκό με το περιφερειακό, με το τοπικό είναι πάρα πολύ σημαντικό, γιατί εκεί είναι το μέλλον, οτιδήποτε άλλο είναι παρελθόν. Άκουσα πολλές φορές για τα σαλόνια που εγκαταλείφθηκαν για τα αλώνια της Αττικής. Πρώτα απ΄όλα να σας πω ότι, όταν μπαίνεις σε μια διαδικασία δημιουργίας, πρέπει να αισθάνεσαι έτοιμος και να είσαι ικανός να αποδώσεις και να δημιουργήσεις και στα σαλόνια και στα αλώνια. Δεν έχεις περιθώριο επιλογής. Αυτή είναι η ζωή και πρέπει να μπορείς να την αντιμετωπίσεις με όλες σου τις δυνάμεις. Επομένως, αυτή η διάκριση, όταν μιλάμε γι΄ανάγκη δημιουργίας και προσφοράς, είναι μία τεχνητή διάκριση. Αλλά και κάτι άλλο: είναι μία έκφραση, μία προσπάθεια να προσδιορισθεί κάτι που αδικεί την περιφέρεια της Αττικής. Η περιφέρεια της Αττικής, δεν είναι το αλώνι της Ελλάδας, είναι το σαλόνι της Ελλάδας. Κι εξηγούμαι, γιατί εδώ μένει, διαβιοί, ελπίζει, αγωνίζεται και διεκδικεί, ο μισός πληθυσμός της χώρας. Κι ειδικά τούτα τα δύσκολα, πέτρινα, χρόνια της κρίσης. Αλλά είναι και κάτι άλλο: εδώ παράγεται το 45% του ΑΕΠ, εδώ ζει, εργάζεται, πονάει, προσδοκά το 37% του εργατικού δυναμικού της χώρας. Αλλά και πέραν αυτού, η Αττική ήταν πάντα η πόρτα της Ελλάδας προς τον κόσμο, η Αττική ήτανε σύμβολο του ελληνικού πολιτισμού, του ελληνικού πνεύματος, του μεγάλου αυτού κεφαλαίου, του αστείρευτου κεφαλαίου της χώρας μας. Επομένως είναι μεγάλο λάθος ν’ αντιμετωπίζουμε την Αττική, τους ανθρώπους της και τα προβλήματά της με τη σχεδόν απαξιωτική έκφραση το «αλώνι της Ελλάδας». Είναι το «σαλόνι της Ελλάδας». Εδώ θα πρέπει να κάνουμε κάθε προσπάθεια για να γίνει καλύτερο, για ν΄ανταποκριθούμε στις προσδοκίες των ανθρώπων. Και τα προβλήματα είναι πολλά, οι πιέσεις που έχουν δεχθεί οι κάτοικοι της Αττικής, όπως και όλης της Ελλάδας, είναι πολύ μεγάλες όλα αυτά τα χρόνια και η περιφέρεια μπορεί, έχει τη δυνατότητα, με μία στρατηγική θεώρηση των πραγμάτων, ν΄αντιμετωπίσει σοβαρά τα τοπικά προβλήματα, τα προβλήματα των ανθρώπων.
– Να πάμε ακριβώς σ΄αυτό. Ποιες είναι οι προτεραιότητές σας, θα έλεγα με μία λέξη, το όραμά σας; Η Αττική, όπως είπατε, είναι η μισή Ελλάδα κι η μισή Ελλάδα χρειάζεται όραμα κι όχι μια απλή διαχείριση…
Θα συμφωνήσω απολύτως με τη διαπίστωση. Η διαχείριση είναι, εάν θέλετε, αυτό που περιμένει κανείς, το αυταπόδεικτα κι αυτονόητα αναγκαίο σε μια διαχείριση μιας ηγεσίας, είτε κράτους, είτε περιφέρειας, ή δήμου. Αυτό είναι εκ των ων ουκ άνευ, όπως λέμε. Αυτό πρέπει και οφείλεις να κάνεις. Αυτό που χρειάζεται πέρα απ’ αυτό είναι οι αποσπασματικές ενέργειες να εντάσσονται σε μια συγκεκριμένη στρατηγική θεώρηση για τα πράγματα. Κι αυτό το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό είναι να δούμε την Αττική στο σύνολό της, όχι αποσπασμένη. Βεβαίως, η συνεργασία με τους δήμους, η αίσθηση που σου δίνουν οι δήμοι, η τεχνογνωσία που έχουν είναι απαραίτητη, αλλά η θεώρηση πρέπει να είναι στρατηγική. Ξέρετε, εάν η Ελλάδα βρίσκεται στα σημερινά προβλήματα είναι γιατί σχεδόν πέντε κοινοτικά πλαίσια στήριξης, πολλά χρήματα, δισ., ένας πακτωλός χρημάτων, δεν αξιοποιήθηκε με στρατηγικούς όρους, με όραμα, με προτεραιότητες, αλλά με μια αποσπασματική, ευκαιριακή, διαχείριση, που μας οδήγησε στο να χάσουμε πολλές ευκαιρίες. Η Αττική πρέπει να ειδωθεί και να θεωρηθεί ως σύνολο. Και τα βασικά στοιχεία αυτού του οράματος, αυτής της θεώρησης για την Αττική, είναι μια εξωστρεφής Αττική, γιατί εάν λειτουργήσει εξωστρεφώς, αν λειτουργήσει ανοικτή στον κόσμο, όπως ήταν πάντα, από την ίδια της τη δημιουργία, τότε θα λύσει και τα εσωτερικά προβλήματα. Μια εσωστρεφής Αττική, μια κλεισμένη από τη διεθνή πραγματικότητα των περιφερειών, θα της στερήσει ευκαιρίες. Και βεβαίως οι προτεραιότητες περιγράφονται με ένα αρκτικόλεξο, για να μην ξεχνάει κανείς, που σχηματίζει τη λέξη ΔΑΔΑ, αλλά μόνο για να θυμάται κανείς και να τονίζει τη σοβαρότητα των επιλογών αυτών: είναι Δουλειές, Ανάπτυξη, Διαφάνεια και Αλληλεγγύη. Και τα τέσσερα είναι τέσσερις περιοχές πρώτης προτεραιότητος για μένα και τώρα, αλλά και μετά ως περιφερειάρχης.
– Έχουμε ενάμισι εκατομμύριο ανέργους, οι οποίοι, νομίζω, πάνω από 50% είναι στην περιφέρεια που εσείς φιλοδοξείτε να διοικήσετε έπειτα από λίγους μήνες. Τι μπορείτε να κάνετε; Υπάρχουν προγράμματα τέτοια που η περιφέρεια μπορεί να συμβάλει, πολλές φορές ανεξάρτητα και από τη θέση της κεντρικής κυβέρνησης, για να υπάρξει αύξηση της απασχόλησης;
Πιστεύω ότι ο ρόλος της περιφέρειας πραγματικά ξεπερνάει και τον ρόλο και τις δυνατότητες της κεντρικής κυβέρνησης, αυτό είναι το μεγάλο διακύβευμα και η μεγάλη πρόκληση για την περιφέρεια. Η μαγική λέξη, όπως σας είπα, είναι το αρκτικόλεξο ΔΑΔΑ. Αλλά αυτή πρέπει να εξειδικευθεί. Τι χρειάζεται; Τι ταιριάζει στην Περιφέρεια Αττικής; Πρέπει να τη δούμε λίγο από ψηλά. Ξαναλέω, στρατηγικά, και εκεί μόνη της μας οδηγεί στο πού πρέπει να γίνουν οι αναπτυξιακές παρεμβάσεις. Π.χ. Πειραιάς, Θριάσιο, όλη αυτή η περιοχή, διεθνής εμπορικός κόμβος, διαμετακομιστικός κόμβος. Η χώρα όλα αυτά τα χρόνια, το περασμένο διάστημα, που η οικονομία ήταν δυτική, δυτικόστροφη, μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής, η Ελλάδα και κατά συνέπεια ο Πειραιάς ήταν μια περιοχή της περιφέρειας, γιατί η οικονομία ήταν αλλού. Τώρα, η οικονομία έχει μετακινηθεί στην Ανατολή, από εκεί έρχονται οι μεγάλες ροές εμπορευμάτων και οικονομιών. Αυτό τι σημαίνει; Ότι εμείς μπήκαμε στο κέντρο. Και αυτό το μεγάλο γεωπολιτικό πλεονέκτημα της χώρας και ειδικά του Πειραιά και του κομματιού της Περιφέρειας Αττικής θέλει τέτοιες παρεμβάσεις. Να αναδειχθεί σε κέντρο εμπορίου, διακομετακομιστικό κέντρο εφοδιαστικής αλυσίδας. Ο νότιος τομέας, τουρισμός, οι θάλασσες, οι ακρογιαλιές, τα νησιά, εκεί έχουμε μια άλλη αναπτυξιακή κατεύθυνση γι αυτόν τον τομέα της Περιφέρειας Αττικής. Ανατολική Αττική, πρωτογενής παραγωγή ποιότητας. Βλέπετε, λοιπόν, ότι μια θεώρηση από το ελικόπτερο, από ψηλά, αν δεις την Αττική, θα δεις όλες τις μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης και παραγωγής, θέσεων εργασίας και πλούτου και αυτό πρέπει να οδηγήσει τον σχεδιασμό της περιφέρειας. Ξέχασα να αναφερθώ στο κέντρο της περιφέρειας: πολιτισμός, τουρισμός, αλλά με καινούργια θεώρηση. Η Περιφέρεια Αττικής χρειάζεται ένα νέο πρόσωπο και αυτό μπορεί να γίνει αν τη δεις συνολικά και ανοιχτά προς τον κόσμο.
– Κύριε Κουμουτσάκο, υπάρχουν και μερικά συγκεκριμένα προβλήματα. Πρόβλημα απορριμμάτων…
Απ: Βεβαίως, μεγάλο ζήτημα. Έχουμε δει συγκρούσεις στην Κερατέα. Πώς θα το αντιμετωπίσετε;
Πρώτα απ΄όλα, εγώ πιστεύω εκ φύσεως ότι στα προβλήματα οι καλύτερες λύσεις είναι οι λύσεις συναίνεσης και η συναίνεση, ο κοινός τόπος είναι εφικτός. Έτσι προχωράει η Ευρώπη, έτσι προχωράμε στην καθημερινή μας ζωή. Δεν προχωράμε με συνεχείς συγκρούσεις που οδηγούν σε αδράνεια και σε αδυναμία λύσεως προβλημάτων και προόδου. Βεβαίως, χρειάζεται και η αντίθεση. Μέσα από εκεί γεννιέται το νέο. Αλλά από εκεί και πέρα πρέπει να βρούμε τη σύνθεση. Πράγματι, το πρόβλημα των απορριμμάτων είναι πολύ σοβαρό στην Αττική. Σήμερα, όλοι γνωρίζουν ότι η Φυλή βρίσκεται στα όριά της. Σε σύντομο χρονικό διάστημα 2-3 ετών το πρόβλημα θα είναι πλέον αξεπέραστο. Επομένως, χρειάζονται άλλες εναλλακτικές λύσεις του προβλήματος. Υπάρχει ένας σχεδιασμός, αυτός ο σχεδιασμός κινείται βασικά σε σωστή κατεύθυνση. Όπου μπορεί να βελτιωθεί, πρέπει να το δούμε, αλλά υπάρχει ένα βασικό σχέδιο και θα έλεγα ότι οι βασικοί άξονες με τους οποίους μπορούμε να το λύσουμε είναι το χαμηλότερο δυνατό κόστος για τους πολίτες με μεγαλύτερη δυνατή προστασία του περιβάλλοντος. Αν συμφωνούμε όλοι σε αυτό, αν αυτός είναι ο κοινός τόπος, είμαι βέβαιος ότι μπορεί να βρεθούν και επιμέρους λύσεις και να φύγουμε από αυτή την κατάσταση αδράνειας, ενώ το πρόβλημα είναι τόσο ζέον, τόσο απαιτητικό, τόσο σοβαρό.
-Ποια είναι η θέση σας για την αξιοποίηση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού;
Είναι πολύ βασικό να έχεις μια συναντίληψη με τις γειτονικές περιοχές του Ελληνικού. Και σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να εξαντληθεί κάθε δυνατότητα διαλόγου και καλόπιστης ανταλλαγής επιχειρημάτων με στόχο την πρόοδο και όχι την παραμονή σε μια κατάσταση αδράνειας. Πρέπει να σκεφτούμε ποιο είναι το κόστος της ακινησίας, το κόστος της απραξίας και της αδράνειας στο Ελληνικό, ποιο είναι το κόστος τού να τρέχει ο χρόνος χωρίς να γίνεται τίποτα.
Υπάρχει μια πρόταση, αυτή είναι μια πραγματικότητα. Πρέπει να αξιολογήσουμε την πρόταση αυτή όχι με στερεότυπα, αλλά με δημιουργική διάθεση. Τι μπορεί να προσφέρει, όχι μόνο τώρα, αλλά και στο μέλλον. Το Ελληνικό δεν μπορεί να είμαι μιας χρήσης, δεν μπορεί να είναι ένα πράγμα. Πρέπει να είναι συνδυασμός πολλών χρήσεων γιατί έτσι θα αναδειχθεί όλη η περιοχή. Θα δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης, θα υπάρξει προοπτική. Βεβαίως λέμε «ναι» στο πράσινο, σεβασμό στο περιβάλλον αλλά και μια εστία ανάπτυξης, έρευνας και τεχνολογίας, αλλά και άλλων δράσεων, όπως για την υγεία των πολιτών.
Δίνετε ιδιαίτερη έμφαση στο θέμα των αστέγων και αυτό κάνει θετική εντύπωση. Είπατε ότι το θέμα των αστέγων δεν μπορεί να μην έχει λύση σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα του 21ου αιώνα. Τι προτείνετε ακριβώς;
Τα πέτρινα χρόνια της κρίσης δημιούργησαν χιλιάδες αστέγους, κάτι πρωτόγνωρο για τα χρόνια της ανάπτυξης της χώρας. Είναι μια πολύ δυνατή γροθιά στον ανθρωπισμό μας, τις αξίες μας και τον πολιτισμό μας. Γιατί σε μια πόλη που θέλει να είναι ζωντανή, οι εικόνες ανθρώπων που δυστυχούν, αποτρέπουν την ανάπτυξη. Έχουμε πολλούς λόγους για να λύσουμε το θέμα των αστέγων. Μπορεί να λυθεί το θέμα αυτό, είναι ζήτημα ανθρωπιάς. Υπάρχουν δημόσια κτίρια, τα οποία αυτή τη στιγμή μένουν αναξιοποίητα, ουσιαστικά καταρρέουν. Εκεί μπορεί να γίνουν παρεμβάσεις για να στεγαστούν άστεγοι. Μπορούμε να δώσουμε χαρά και ελπίδα σε ανθρώπους που δεν φταίνε, αλλά χτυπήθηκαν από την κρίση. Δεν μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να πληρώνουν με τρόπο που προσβάλλει την ανθρωπιά μας τις δύσκολες εποχές, που ζει η χώρα. Το θέμα αυτό μπορεί να λυθεί και η περιφέρεια μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε συνεργασία με τους δήμους.
– Θα ήθελα ένα σχόλιο για τους αντιπάλους σας στις περιφερειακές εκλογές. Ποιον θεωρείτε σημαντικότερο αντίπαλο;
Δεν κάνω αξιολόγηση αντιπάλων, κάνω αξιολόγηση προβλημάτων. Θα σας έλεγα, όμως, ότι έχουμε από πλευράς της κ. Δούρου μια αμιγώς πολιτική θεώρηση των πραγμάτων στην περιφέρεια. Εντάσσει, δηλαδή, τη συζήτηση για το πώς μπορεί να προσφέρει η περιφέρεια στους κατοίκους σε ένα ευρύτερο πολιτικό στοίχημα για την ίδια και το κόμμα της. Πιστεύω ότι είναι μια λάθος θεώρηση.
– Θεωρείτε λάθος και την αντίθεση μνημονιακών-αντιμνημονιακών;
Πιστεύω ότι αυτή η δημιουργία πόλωσης μεταξύ μνημονίου-αντιμνημονίου εκ των πραγμάτων απέρχεται. Η διατύπωση «μνημονιακός-αντιμνημονιακός» περιφερειάρχης έχει στερηθεί κάθε ουσίας πια και λόγω των ιδιαίτερων προβλημάτων της περιφέρειας. Αυτό που έχει σημασία για τον περιφερειάρχη είναι αν είναι αποτελεσματικός ή αναποτελεσματικός. Σε αυτό θα κριθούμε, από αυτό εξαρτάται η ποιότητα ζωής των πολιτών και με βάση αυτό θα κριθούμε όλοι.
Πιστεύω ότι είναι λάθος μια αμιγώς πολιτική και ενταγμένη σε στενά κομματικά πλαίσια θεώρηση της περιφέρειας.
– Πώς κρίνετε τον νυν περιφερειάρχη, τον κ. Σγουρό;
Η υποψηφιότητα του απερχόμενου περιφερειάρχη είναι μια υποψηφιότητα του αυτοδιοικητικού κατεστημένου.
– Τον χαρακτηρίσατε «κατεστημένο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης»…
Ο κ. Σγουρός, λόγω της μακράς του θητείας -στην οποία μάλιστα θέλει να προσθέσει, άλλα πέντε χρόνια και να φτάσει στα 20 χρόνια διαχείρισης των περιφερειακών και αυτοδιοικητικών πραγμάτων- αποτελεί εκ των πραγμάτων μια υποψηφιότητα του κατεστημένου, παρωχημένη, παλαιάς κοπής. Η Αττική πρέπει να αλλάξει πρόσωπο. Πιστεύω ότι οι στρατηγικές, τόσο της κ. Δούρου, όσο και του κ. Σγουρού, θα ήταν λάθος να επιλεγούν. Είναι και οι δύο λανθασμένες: η μία γιατί είναι πέραν των προβλημάτων και η άλλη γιατί έχει δώσει ότι ήταν να δώσει.
Αυτό που ζητάμε είναι το νέο. Μια καινούργια θεώρηση στην περιφέρεια Αττικής, μια θεώρηση πολύ πιο σφαιρική, πολύ πιο εξωστρεφή, πολύ πιο ενταγμένη στις νέες απαιτήσεις της εποχής. Η Ελλάδα έχει αλλάξει. Αυτά που ξέραμε έχουν τελειώσει και πάντως πρέπει να παρέλθουν. Η χώρα έχει μπει σε μια άλλη λογική. Και σε αυτή τη νέα εποχή χρειάζονται νέες ματιές για τα πράγματα. Χρειάζεται νέος τρόπος δράσης και συμπεριφοράς και πιστεύω ότι αυτό μπορώ να το εκπροσωπήσω και να υπηρετήσω τους πολίτες. Για να υπάρξουν δουλειές, ανάπτυξη, διαφάνεια -οι πολίτες στο προσκήνιο- αλληλεγγύη και συνοχή.