Συνέντευξη ευρωβουλευτή ΝΔ Γ. Κουμουτσάκου στην Κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας “ΘΕΣΣΑΛΙΑ” και στον Σ. Λέτσιο
Η Ελλάδα έχει το δικαίωμα – και οι δανειστές την υποχρέωση – ρύθμισης του ελληνικού χρέους με γενναία επιμήκυνση της αποπληρωμής και περαιτέρω μείωσης του επιτοκίου. Αυτό σημειώνει ο κ. Γιώργος Κουμουτσάκος, ευρωβουλευτής της ΝΔ, προσθέτοντας ότι οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να προχωρήσουν επειδή πρώτα τις χρειάζεται η Ελλάδα. Υπογραμμίζει ακόμη ότι η Ελλάδα πρέπει να ασκήσει τα θεσμικά καθήκοντα της κατά τη διάρκεια της προεδρίας με επαγγελματισμό και σοβαρότητα, όπως και ότι διακηρυγμένη προτεραιότητα της ελληνικής προεδρίας είναι οι τομείς της ανταγωνιστικότητας – ανάπτυξης – απασχόλησης. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Κουμουτσάκος αναδείχθηκε “ευρωβουλευτής της χρονιάς” στο τομέα των Μεταφορών για το 2013 έπειτα από διαδικασία ψηφοφορίας στην οποία συμμετείχε το σύνολο των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η διάκριση αυτή ήρθε ως αποτέλεσμα της εργασίας που κατεβλήθη από τον ευρωβουλευτή ως εισηγητή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον Κανονισμό για τις νέες κατευθυντήριες γραμμές των Διευρωπαϊκών Δικτύων Μεταφορών.
– Ποιά είναι εκείνα τα σημεία που θα πρέπει η Ελλάδα ν΄αναδείξει κατά τη διάρκεια της εξάμηνης προεδρίας της;
“Ανταγωνιστικότητα-ανάπτυξη-απασχόληση”, δηλαδή τα απαραίτητα “Τρία Α” της κοινωνικής συνοχής, είναι η διακηρυγμένη μεγάλη προτεραιότητα της Ελληνικής Προεδρίας. Η Ελλάδα, ως προεδρεύουσα χώρα, είναι αποφασισμένη να κάνει σε αυτό το εξάμηνο ό,τι περνάει από το χέρι της, ώστε να υπάρξουν ορατά βήματα προόδου για την επίτευξη αυτού του δύσκολου στόχου, που είναι στόχος ευρωπαϊκός και ελληνικός. Αυτό απαιτούν τα 26 εκατομμύρια ανέργων στην Ευρώπη.
Στην προσπάθεια αυτή, μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά η θεσμική ενίσχυση και εμβάθυνση της Ευρωζώνης. Η προώθηση της “Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ένωσης ” είναι εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για να επιτύχουμε την αναγκαία βελτίωση της λειτουργίας της Ευρωζώνης. Αυτό είναι το δεύτερο μεγάλο στοίχημα της Ελληνικής Προεδρίας.
Ακολουθούν δύο ακόμα κρίσιμα θέματα, ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για την Ελλάδα. H αποτελεσματικότερη και με μεγαλύτερη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη αντιμετώπιση του δυσεπίλυτου μεταναστευτικού ζητήματος και η ενίσχυση της ευρωπαϊκής θαλάσσιας πολιτικής. Ειδικά για αυτές τις δύο πολύ σημαντικές θεματικές, είναι ευτυχής συγκυρία ότι την Ελληνική Προεδρία θα διαδεχθεί η Ιταλική. Ρώμη και Αθήνα έχουν τις ίδιες μεγάλες ευαισθησίες για τα ζητήματα της μετανάστευσης και της “γαλάζιας ανάπτυξης”. Ήδη, συνεργάζονται στενά για να αξιοποιηθεί στο μέγιστο δυνατόν αυτό το άτυπο “Μεσογειακό Έτος” της Ευρώπης.
– Επιφυλακτικά εμφανίζονται αρκετά διεθνή ΜΜΕ ως προς το ρόλο που καλείται να διαδραματίσει η Ελλάδα το τρέχον εξάμηνο.Επικαλούνται μάλιστα την δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας και τα εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα.Η Ελλάδα είναι σε θέση να αποδείξει,ότι παρόλο που είναι σε εξέλιξη το πρόγραμμα στήριξης μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της;
Η χώρα βρίσκεται στο πιο αποφασιστικό και πιο δύσκολο σημείο της προσπάθειάς της να βγει οριστικά από τη δίνη της κρίσης. Έχει καλύψει το μεγαλύτερο μέρος μιας επώδυνης διαδρομής. Οι Έλληνες έχουμε με πολύ κόπο και πόνο “κτίσει” το ηθικό δικαίωμα να περιμένουμε ενθάρρυνση και κατανόηση και όχι εύκολη κριτική. Υπάρχει ένας μόνον τρόπος να αντιμετωπίσουμε και να διαψεύσουμε αυτήν την κριτική, τις επιφυλάξεις και τις αμφιβολίες. Να ασκήσουμε τα θεσμικά μας καθήκοντα ως Προεδρίας με επαγγελματισμό, συνέπεια και σοβαρότητα. Να προσθέσουμε στα διάφορα ζητήματα προστιθέμενη ευρωπαϊκή αξία. Είναι μια απαιτητική προεδρία. Θα είναι ταυτόχρονα πρόκληση και ευκαιρία για την Ελλάδα να αποδείξει σε όσους –όχι πάντα αδικαιολόγητα- αμφιβάλλουν ότι, παρά την εξαιρετικά δυσμενή συγκυρία, είμαστε αξιόπιστος εταίρος που θα εκπληρώσει αποτελεσματικά την αποστολή του. Αυτή είναι η Πέμπτη Προεδρία που ασκεί η Ελλάδα από την ένταξή της στην ΕΕ. Έχουμε πείρα, έχουμε τη τεχνογνωσία, έχουμε τη βούληση και το πείσμα να πείσουμε και τους πιο δύσπιστους. Να βελτιώσουμε τη θέση μας στην ευρωπαϊκή σκακιέρα. Έχουμε την ευκαιρία να επιτύχουμε ένα σοβαρό βήμα για την “ευρωπαϊκή επαναφορά” της χώρας.
– Έχετε διακρίνει κάποια μεταβολή στο πώς αντιμετωπίζει η Ε.Ε την Ελλάδα τα δύο τελευταία χρόνια;Αναγνωρίζεται η όποια πρόοδος έχει γίνει στο δημοσιονομικό ή στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων;Μπορούμε βάσιμα να αναμένουμε μια περαιτέρω μείωση του χρέους εντός του 2014;
Στα «πέτρινα χρόνια της κρίσης» η θέση της χώρας υπέστη σοβαρό πλήγμα. Xάρη στις θυσίες των Ελλήνων και στην αποφασιστικότητα της κυβέρνησης Σαμαρά, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, η εικόνα έχει ριζικά βελτιωθεί. Η δημοσιονομική προσαρμογή που έχει συντελεστεί είναι θεαματική. Το πρωτογενές πλεόνασμα είναι πλέον ορατή προοπτική και η έξοδος στις αγορές μια δύσκολη μεν, αλλά ρεαλιστική επιδίωξη. Όμως η πορεία έως την πλήρη ανάκτηση του ευρωπαϊκού κύρους της Ελλάδας, παραμένει ανηφορική. Είναι ακριβώς αυτήν τη στιγμή που δε πρέπει να αφήσουμε να μας καταβάλλει μία “μεταρρυθμιστική κόπωση”. Οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να προχωρήσουν γιατί πρώτα τις χρειάζεται η Ελλάδα και όχι γιατί το ζητούν οι εταίροι μας. Εκεί θα κριθεί τελικά και το θέμα της ρύθμισης του χρέους για το οποίο με ρωτάτε. Για τόσο κρίσιμα ζητήματα όπως αυτό έχουμε υποχρέωση να μιλάμε με τη γλώσσα της αλήθειας. Το κούρεμα του χρέους, και μιλάμε πλέον για χρέος του επίσημου δημόσιου τομέα, δεν είναι ούτε εφικτή ούτε επιθυμητή προοπτική, διότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέα μέτρα. Όμως, η Ελλάδα των μεταρρυθμίσεων έχει το δικαίωμα, και οι δανειστές μας έχουν την υποχρέωση μίας ρύθμισης του ελληνικού χρέους με γενναία επιμήκυνση της αποπληρωμής και περαιτέρω μείωσης του επιτοκίου. Αυτό είναι εφικτό.
– Οι επικεφαλής των δύο μεγαλύτερων κοινοβουλευτικών ομάδων στο Ευρωκοινοβούλιο συμφωνούν στην άποψη ότι η Ε.Ε πρέπει ν΄αποκτήσει κάποιου τύπου Ευρωπαικό Νομισματικό Ταμείο,που θ΄αντικαταστήσει το ΔΝΤ και θα υπόκειται στον έλεγχο των ευρωπαικών θεσμών.Συμφωνείτε με μια τέτοια μεταβολή;
Στην καυτή στιγμή της μεγάλης κρίσης, φάνηκε το έλλειμμα τεχνογνωσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αντιμετωπίσει τέτοιες έκτακτες καταστάσεις μέσα στην ευρωζώνη. Χρειάστηκε, λοιπόν, και αποφασίστηκε τελικά η εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο όμως έχει μια συγκεκριμένη “συνταγή” αντιμετώπισης τέτοιων καταστάσεων. Αυτό το “copy paste”, η άκριτη και αυτοματοποιημένη, δηλαδή, αντιγραφή εφαρμόστηκε χωρίς να λαμβάνει υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των οικονομιών των χωρών που ακολούθησαν προγράμματα προσαρμογής. Ειδικά μάλιστα στη περίπτωση της χώρας μας, υπήρξαν και άλλα σφάλματα, όπως ο διαβόητος «πολλαπλασιαστής». Πέραν αυτών, ο μηχανισμός της Τρόικας βρίσκεται σε μια θεσμικά “γκρίζα” περιοχή. Θα έλεγα ότι είναι θεσμικά μετέωρος. Αποφασίστηκε από το Συμβούλιο Υπουργών. Το Κοινοβούλιο ούτε ενεπλάκη ούτε έδωσε τη συναίνεσή του. Αυτή η θεσμική “αταξία” θα πρέπει από εδώ και πέρα να διορθωθεί. Επομένως, και για λόγους θεσμικής τάξης και για λόγους πολιτικής ουσίας πιστεύω και εγώ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να μελετήσει σοβαρά και να κινηθεί προς την κατεύθυνση της θεσμοθέτησης κάποιου είδους “Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου”. Αυτή θα μπορούσε να είναι η μετεξέλιξη του σήμερα ισχύοντος Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (EMS). Να μην υπάρχει παρεξήγηση όμως. Δεν ήταν η Τρόικα που έφερε την κρίση. Η κρίση έφερε την Τρόικα.
– Πιστεύετε ότι θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διερεύνησης απο την ελληνική βουλή τα πεπραγμένα της Τρόικας στην περίπτωση της Ελλάδας;
Όπως γνωρίζετε, η Επιτροπή Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο πλαίσιο του δημοκρατικού ελέγχου και της διαφάνειας, έχει ήδη ξεκινήσει την διαδικασία αξιολόγησης των πεπραγμένων του μηχανισμού της Τρόικας. Όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για όλα τα κράτη μέλη στα οποία δραστηριοποιήθηκε τα τελευταία αυτά χρόνια. Υπάρχει άλλωστε, όπως ήδη ανέφερα, και η ιδιαίτερη ευαισθησία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη “θεσμική αταξία” της πρακτικής της Τρόικας. Η διαφάνεια, ο δημοκρατικός έλεγχος και η λογοδοσία, είναι θεμελιώδη στοιχεία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Η Ελλάδα είναι μια ευρωπαϊκή κοινοβουλευτική δημοκρατία. Επί της αρχής λοιπόν πιστεύω ότι, ναι, η αρμόδια Επιτροπή της Βουλής θα μπορούσε να συζητήσει και με την παρουσία των εκπροσώπων της, τα πεπραγμένα και την πορεία της Τρόικας αυτά τα χρόνια. Αυτό επί της αρχής. Όμως, και αυτό το τονίζω, ο στόχος του ελέγχου θα επιτευχθεί μόνο με μια σοβαρή, ουσιαστική κοινοβουλευτική συζήτηση. Πολύ φοβάμαι όμως ότι για κάποιους μια τέτοια θεσμικά επιβεβλημένη συζήτηση θα ήταν ευκαιρία παρέλασης λαϊκισμού και επικίνδυνης επιπολαιότητας. Αυτό θα ακύρωνε τελικά την όλη προσπάθεια. Και αυτό πρέπει να το αποφύγουμε πάση θυσία, ειδικά σε αυτές τις τόσος κρίσιμες και αποφασιστικές ώρες της εθνικής προσπάθειας.
