«Τον τελευταίο καιρό ένα «μαύρο σύννεφο» απλώνεται στην Ευρώπη. Μία βίαιη και ρατσιστική εξτρεμιστική δεξιά κάνει δυναμική επανεμφάνιση σε πολλά κράτη-μέλη. Είναι οιωνός που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε.»
Όταν τον Νοέμβριο του 2010, υποστήριζα αυτά στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν μπορούσα να φανταστώ ότι σε λιγότερο από δύο χρόνια, τον Ιούνιο του 2012, η πατρίδα μου θα γίνονταν η πρώτη χώρα της Ευρώπης που στο Κοινοβούλιό της θα συμμετείχε ένα απροκάλυπτα φιλοναζιστικό κόμμα.
Σήμερα, η γενέτειρα της Δημοκρατίας κινδυνεύει να γίνει το Μάιο του 2014, η πρώτη, ίσως και η μόνη, ευρωπαϊκή χώρα που θα «στείλει» στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκπροσώπους του σκοτεινότερου παρελθόντος της σύγχρονης Ευρώπης.
Οι έως τώρα δημοσκοπήσεις σε συνδυασμό με τη συνήθως «χαλαρή» ψήφο των ευρω-εκλογών, καθιστούν πιθανό αυτό το ενδεχόμενο.
Θα ήταν ειρωνεία της ιστορίας να είναι η Ελλάδα που θα «εξαγάγει» στο εμβληματικό για τη συμφιλίωση των ευρωπαϊκών λαών Στρασβούργο, κάποιους που έχουν ανεξίτηλα σημαδέψει το σώμα, το νου και τη δράση τους με ναζιστικά σύμβολα μίσους.
Εάν αυτό συμβεί, προσβλητικές για την Ελλάδα δημόσιες συζητήσεις θα κατακλύσουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Αντίπαλοι και άσπονδοι φίλοι θα σπεύσουν να εκμεταλλευτούν τη «χρυσή ευκαιρία». Μεγάλο μέρος των ευρωπαϊκών και διεθνών μέσων ενημέρωσης θα δείχνουν και πάλι υποτιμητικά με το δάχτυλο την Ελλάδα. Η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη θα απορεί. Η διεθνής εικόνα της χώρας θα υποστεί νέο πλήγμα με απρόβλεπτες παρενέργειες.
Οφείλουμε να αποτρέψουμε μια τέτοια εξέλιξη. Το εγχείρημα είναι δύσκολο. Ο χρόνος είναι λίγος και η παρατεινόμενη ύφεση, η πρωτοφανής ανεργία, το δυσεπίλυτο μεταναστευτικό και η κρίση κύρους της πολιτικής γίνονται «θερμοκήπιο» ακραίου, βίαιου, αντιδημοκρατικού και αντιευρωπαϊκού λαϊκισμού.
Δεν υπάρχουν πολλές επιλογές για την αντιμετώπισή του.
Η μηδενική ανοχή στην ανομία και σε συμπεριφορές που προσβάλλουν τη δημοκρατική λειτουργία και το κράτος δικαίου είναι η απάντηση. Η εμπέδωση αισθήματος ασφάλειας και δικαιοσύνης και η ενεργός παρουσία του κράτους είναι κομβικής σημασίας.
Γι’ αυτό η στάση που τηρεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε περιπτώσεις αντιμετώπισης της ανομίας, όπως πρόσφατα στο Πολυτεχνείο, προκαλεί αλγεινή εντύπωση. Είναι αδιανόητο η αξιωματική αντιπολίτευση να εμφανίζεται επιλεκτικά ανεκτική σε φαινόμενα ανομίας και πράξεις βίας. Η ευθύνη της συνταγματικής αριστεράς για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του νεοναζιστικού φαινομένου στην Ελλάδα, είναι μεγάλη. Θα την αναλάβει ή θα διαπράξει ένα ακόμα ιστορικό λάθος ;
Ταυτόχρονα είναι δεδομένο ότι σε συνθήκες πρωτόγνωρης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, η εφαρμογή του νόμου δεν αρκεί από μόνη της για την αντιμετώπιση του ακραίου λαϊκισμού και της επικίνδυνης δημαγωγίας. Η ταχύτερη δυνατή αλλαγή κλίματος και η βάσιμη προοπτική εισόδου της οικονομίας στο «ξέφωτο» της ανάπτυξης είναι ζωτικής σημασίας. Γι’ αυτό και είναι αναγκαία η πολιτική σταθερότητα και η στήριξη της μεγάλης μεταρρυθμιστικής προσπάθειας της χώρας.
Αυτό το δύσκολο εγχείρημα και τις μεγάλες θυσίες των Ελλήνων οφείλουν ν’ αναλογιστούν και να υποστηρίξουν, χωρίς μικροψυχία, οι εταίροι και δανειστές μας. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση του «μαύρου σύννεφου» που απλώνεται στην Ευρώπη. Απαιτείται επειγόντως ένα διαφορετικό μείγμα ευρωπαϊκής πολιτικής εξόδου από την κρίση με ουσιαστική αρωγή και προστασία των αδύναμων κοινωνικών ομάδων.
Η ευθύνη που έχουν οι ηγέτιδες δυνάμεις της Ευρώπης είναι ιστορική. Εάν αποτύχουν ουδείς θα μπορέσει να ισχυριστεί ότι δεν είχε εγκαίρως ακούσει «τη βοή των πλησιαζόντων γεγονότων…».
(Άρθρο στην εφημερίδα “Real News”)
