Όταν μιλάτε για παραδοσιακούς ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, προφανώς και αναφέρεσθε στη ραχοκοκαλιά της παράταξης. Αυτοί οι ψηφοφόροι είναι οι πιο συνειδητοί νεοδημοκράτες. Γι’ αυτό και είμαι βέβαιος πως, όπως έκαναν τα προηγούμενα χρόνια, έτσι και τώρα θα κάνουν το καθήκον τους απέναντι στην παράταξη, ειδικά σε μια στιγμή που είναι πασίδηλο ότι η Ελλάδα χρειάζεται μια στέρεη και στιβαρή διακυβέρνηση για να αντιμετωπίσει προκλήσεις δύσκολων και απρόβλεπτων καιρών. Όσο για τους απογοητευμένους, θα πρέπει να σκεφτούν αν τα πράγματα για τα οποία απογοητεύτηκαν είναι τόσο σοβαρά, τόσο μεγάλα και τόσο ισχυρά ώστε να διακινδυνεύσουν τη διακυβέρνηση από μια απίθανη τριμερή «προοδευτική συμμαχία». Μια συμμαχία που έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει μόνο στον χώρο του φανταστικού, αφού οι εταίροι της επιτίθενται ο ένας στον άλλον ή καταθέτουν προτάσεις που είναι αντίθετες μεταξύ τους, όπως η περιβόητη πρόταση Βαρουφάκη για την αντικατάσταση του ευρώ από τις «Δήμητρες»…
Η ΝΔ επιδιώκει την αυτοδυναμία. Υπάρχει, όμως, ένα εκλογικό κοινό που συζητά το ενδεχόμενο κυβέρνησης συνεργασίας. Τι απαντάτε;
Να ξεκαθαρίσω πρώτα από όλα ότι η αυτοδυναμία είναι πλέον απολύτως εφικτή. Δεν είναι μόνο ότι αυτό δείχνουν τα δημοσκοπικά ευρήματα, λίγες μέρες πριν από τις κάλπες, αλλά ταυτόχρονα ήταν το βασικό χαρακτηριστικό όλων των δημοσκοπήσεων των τελευταίων τεσσάρων ετών. Όσον αφορά το σενάριο της συνεργασίας που αναφέρατε, πιστεύω ότι δεν θα χρειασθεί. Αλλά εάν χρειασθεί, είναι απολύτως προφανές ότι μια τέτοια συνεργασία θα αφορούσε το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή το τρίτο κόμμα. Εάν, όμως, αντί για μια ειλικρινή διάθεση συνεργασίας, συναντήσουμε μικρομεγαλισμούς και πολιτικούς εκβιασμούς τού ύφους «δεν θέλω πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη», είναι προφανές ότι μια τέτοια συνεργασία δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτό αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε τρίτες κάλπες την ευθύνη των οποίων θα έχει εκείνος που θα επιχειρήσει να επιβάλει απαράδεκτους και ανήκουστους όρους στο πρώτο κόμμα…
Ως πρώην υπουργός υπεύθυνος για το Μεταναστευτικό, θεωρείτε ότι οι πολιτικές που ακολούθησε η κυβέρνηση βοήθησαν να αλλάξει η εικόνα της Ελλάδας στη διαχείριση του προβλήματος;
Σας απαντάω κατηγορηματικά πως ναι! Διαχειρίστηκα τον πρώτο κρίσιμο ενάμιση χρόνο της κυβερνητικής μας θητείας όλα τα θέματα που σχετίζονται με τη διεθνή πτυχή του Μεταναστευτικού. Η αλήθεια είναι πως, όταν αναλάβαμε, η διεθνής εικόνα της Ελλάδας στο ζήτημα αυτό ήταν στο ναδίρ. Πολύ γρήγορα αναλάβαμε πρωτοβουλίες που, όπως οι ίδιοι οι εταίροι μάς είπαν, για πρώτη φορά αναλάμβανε η χώρα μας. Καταθέσαμε εγγράφως συγκεκριμένες προτάσεις και κείμενα πολιτικής για μια ευρωπαϊκή αντιμετώπιση των λαθροδιακινητών, πρόταση για ευρωπαϊκή πολιτική επιστροφών και το πώς να γίνει αποδεκτή η αρχή της αλληλεγγύης. Επίσης, καταθέσαμε και σκέψεις για το πώς θα πρέπει να λειτουργεί η Ευρωπαϊκή Ένωση σε έκτακτες συνθήκες μείζονος κλίμακας, όπως εκείνη που αντιμετώπισε η χώρα μας στον Έβρο τον Μάρτιο του ’20. Αλλά πέρα από αυτά, η μεγάλη μας επιτυχία ήταν ότι διαμορφώθηκε μια συμπαγής ομάδα χωρών με τις ίδιες προτεραιότητες, η ομάδα των πέντε χωρών της πρώτης γραμμής, δηλαδή της Ελλάδας, της Μάλτας, της Κύπρου, της Ιταλίας και της Ισπανίας. Αυτή η ομάδα επέμεινε και επιμένει μέχρι σήμερα να εγκατασταθεί στην καρδιά της ευρωπαϊκής πολιτικής ασύλου και μετανάστευσης η αρχή της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής του βάρους μεταξύ των κρατών μελών. Κορυφαία βέβαια στιγμή ήταν η στάση μας στην κρίση του Μαρτίου του ’20. Τότε όλοι οι Ευρωπαίοι κατάλαβαν ότι η Ελλάδα εννοεί ότι δεν θα αφήσει τα σύνορά της ξέφραγο αμπέλι…
Ανησυχείτε πως μετά τη «διπλωματία των σεισμών» με τη γείτονα χώρα, η Τουρκία θα επιστρέψει στην τακτική των προκλήσεων;
Όποιος πίστεψε ότι η αποκλιμάκωση που επήλθε στις προκλήσεις και τις απειλές της Τουρκίας αμέσως μετά τους σεισμούς είναι πραγματική και ότι έχουμε να κάνουμε με αλλαγή στρατηγικής σε βάθος χρόνου διαψεύδεται. Αντιθέτως, το αναθεωρητικό δόγμα της «γαλάζιας πατρίδας» διατηρεί τις ρίζες του. Άρα, η στάση της Ελλάδας πρέπει να είναι -και είναι- απλή και περιεκτική. Αφενός, επιθυμούμε η αποκλιμάκωση αυτή να αποκτήσει πιο στέρεα χαρακτηριστικά και, αφετέρου, επαγρυπνούμε γιατί ξέρουμε ότι σε αυτό το περιβάλλον η τουρκική στάση είναι ευμετάβλητη και βεβαίως αναθεωρητική τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο…
Εάν επανεκλεγείτε, ποιες προτεραιότητες θα θέσετε για τους πολίτες του Βόρειου Τομέα της Αθήνας;
Στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής μου δράσης, έχω αναδείξει αρκετά ζητήματα που απασχολούν την περιοχή όπως είναι η επέκταση της Λεωφόρου Κύμης, η οδική ασφάλεια της περιοχής, τα αντιπλημμυρικά έργα στις ζώνες υψηλού κινδύνου κ.λπ. Μέσα στις άμεσες προτεραιότητές μου για το επόμενο διάστημα είναι η ενίσχυση χώρων αναψυχής και υπεροπτικών πάρκων, η ασφάλεια πολιτών και επιχειρήσεων, η περαιτέρω θωράκιση της αντιπλημμυρικής προστασίας, παρεμβάσεις στην οδική ασφάλεια, η ανακύκλωση και βιώσιμη διαχείριση απορριμμάτων και βέβαια μεγάλα εμβληματικά έργα που θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη του Βόρειου Τομέα.
