Έχουμε τις τελευταίες μέρες, από πλευράς Τουρκίας επιμονή σε μια συμπεριφορά την οποία πριν λίγο καιρό υπήρχαν κάποια σημάδια ότι την είχε εγκαταλείψει. Αναφέρομαι στην Navtex και στην παρουσία του ωκεανογραφικού Τσεσμέ στο κεντρικό Αιγαίο. Μια παράτυπη Navtex που την έχει εκδώσει λάθος αρχή. Μία Navtex για την οποία ορθώς, ορθότατα, αντέδρασε άμεσα με διάβημα το Υπουργείο Εξωτερικών. Υπάρχει όμως και άλλο ένα γεγονός των τελευταίων 48 ωρών που χρήζει μεγαλύτερης προσοχής από αυτήν που έχουμε όλοι δώσει. Είναι οι δηλώσεις του εκπροσώπου του κυβερνώντος κόμματος της Τουρκίας του κ. Τσελίκ. Τι ακριβώς είπε ο κ. Τσελίκ; Μίλησε για προκλητική συμπεριφορά της Ελλάδας. Προσέξτε, όχι γιατί η χώρα μας παρανόμησε, όχι γιατί υπήρξε μια στρατιωτική ριψοκίνδυνη κινητικότητα ή άσκηση, όχι γιατί υπήρξε μια καταφανώς προκλητική και αντιπαραγωγική, -με την τούρκικη λογική-, δήλωση έλληνα αξιωματούχου, αλλά γιατί; Εγκάλεσε για προκλητικότητα την Πατρίδα μας, γιατί άσκησε το δικαίωμά της να εφαρμόζει εξωτερική πολιτική όπως εκείνη πιστεύει, με το τελευταίο γεγονός της πολύ επιτυχημένης ελληνικής πρωτοβουλίας για τη συνάντηση «Φιλία», όπως ονομάστηκε, με κράτη της ευρύτερης περιοχής Ανατολικής Μεσογείου. Αυτή η τοποθέτηση χρήζει σοβαρής μελέτης και αξιολόγησης. Διότι, αρχίζει να εμφανίζεται στην τουρκική λογική ένα είδος δόγματος «φιλανδοποίησης» της χώρας μας. Ότι δηλαδή πρέπει να παίρνει την έγκριση της Άγκυρας για να κάνει παραδοσιακές ενέργειες και δράσεις εξωτερικής πολιτικής. Αυτό είναι ανήκουστο. Αυτό είναι το προκλητικό. Δεν μπορεί να είναι και δεν είναι αποδεκτή με κανένα τρόπο αυτή η λογική μιας «νεοφιλανδοποίησης» χωρών της περιοχής επειδή έτσι αρέσει στην Τουρκία.
