Άρθρο ευρωβουλευτή ΝΔ Γ. Κουμουτσάκου στην ενημερωτική ιστοσελίδα www.ysterografa.gr
Όπως στη ζωή των ανθρώπων, έτσι και των κρατών, φτάνει δυστυχώς κάποια στιγμή που η επιλογή περιορίζεται μεταξύ επώδυνου και καταστροφικού. Μία τέτοια επιλογή αντιμετωπίζει η χώρα. Ένα λάθος, ένα στραβοπάτημα μπορεί να μετατρέψει το επώδυνο σε καταστροφικό.
Έτσι, το να χαρακτηρίσει κανείς τη σημερινή και τις επόμενες ημέρες και αποφάσεις ως απλά κρίσιμες, θα ήταν μία ήδη φθαρμένη κοινοτοπία. Οι στιγμές δεν είναι κρίσιμες. Είναι οριακές. Οι επικείμενες επιλογές και αποφάσεις είναι κυριολεκτικά ζωτικές.
Θα κρίνουν εάν θα ανασχεθεί η δραματική δυναμική της κρίσης. Εάν θα ανακοπεί η τριετής καθοδική πορεία της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας. Εάν η χώρα θα ανακάμψει με μόχθο και μεγάλη προσπάθεια μέσα στην Ευρώπη ως εταίρος και σύμμαχος ή εάν θα διολισθήσει σε μια δραματικά γενικευμένη και διαρκή ανέχεια και ανυποληψία ως βαλκάνιος παρίας.
Το μείζον δίλημμα των εκλογών του περασμένου Ιουνίου ήταν: «Παραμονή και ανάταξη της χώρας μέσα στο ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση ή καταστροφική οπισθοδρόμηση στη δραχμή;».
Η εντολή των πολιτών – η νωπή, μην το ξεχνάμε, λαϊκή εντολή – υπήρξε σαφής, και παραμένει ισχυρή και δεσμευτική. Η Ελλάδα πρέπει να μείνει στο ευρώ, να μείνει στην ευρωζώνη. Να μείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος.
Τους τελευταίους τέσσερεις μήνες η χώρα ανακτά με μεγάλη προσπάθεια και κόπο τη χαμένη αξιοπιστία της. Διεκδικεί με αξιώσεις ευνοϊκή ρύθμιση για την επιμήκυνση της εφαρμογής του προγράμματος και τη διαχείριση του δημόσιου χρέους. Για πρώτη φορά σε τρία χρόνια καταιγίδας διαγράφονται προϋποθέσεις εξόδου από την κρίση.
Όμως η αξιοπιστία κτίζεται δύσκολα και γκρεμίζεται εύκολα.
Θα είναι τραγική ειρωνεία και ιστορική αποτυχία, εάν μετά από τόσους κόπους και σκληρές θυσίες του λαού μας μείνουμε έξω από τις ευρωπαϊκές εξελίξεις – ουσιαστικά έξω από την Ευρώπη- ακριβώς τη στιγμή που το τέλος εποχής μετατρέπεται σταδιακά, αλλά σταθερά, σε νέα αρχή για την Ευρώπη.
Η οικοδόμηση της Ευρώπης ήταν πάντα μια διαδικασία σε διαρκή κίνηση.
Η Ευρώπη θα ξεπεράσει τις συμπληγάδες της κρίσης. Θα χαράξει ένα καλύτερο μέλλον ανάπτυξης και προόδου. Η ευρωπαϊκή ενοποίηση, έστω και με εντάσεις, θα προχωρήσει. Είναι θέμα χρόνου.
Έχει γίνει συνείδηση πια στην Ευρώπη ότι η κρίση δεν οφείλεται στην μικρή αλλά και προβληματική ελληνική οικονομία. Οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στο προπατορικό αμάρτημα της κατασκευής του ευρώ. Στο αρχικό κατασκευαστικό λάθος ενός ενιαίου νομίσματος χωρίς ενιαία οικονομική διακυβέρνηση, χωρίς δημοκρατικό έλεγχο, χωρίς πολιτική ενοποίηση. Με αμφίβολη αλληλεγγύη και επιλεκτική δημοσιονομική πειθαρχία. Αυτό το λάθος έχει αποφασιστεί να διορθωθεί.
Οι αποφάσεις που έχουν ήδη ληφθεί προς αυτήν την κατεύθυνση σε επίπεδο Ευρωζώνης είναι κοσμογονικές. Τα συγκεκριμένα βήματα που έχουν γίνει αυτά τα τρία χρόνια της κρίσης, υπό κανονικές συνθήκες, θα χρειάζονταν μια δεκαετία. Ενδεικτικά αναφέρω το πακέτο έξι προτάσεων για την Οικονομική Διακυβέρνηση της Ένωσης, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ) και την πρόταση για τη δημιουργία Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ένωσης.
Οι εξελίξεις αυτές έχουν περάσει σχεδόν απαρατήρητες από την πλειοψηφία της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης. Αυτό συμβαίνει γιατί τα καλύπτει όλα η ομίχλη της κρίσης. Μόλις η ομίχλη διαλυθεί θα φανεί η χάραξη της νέας πορείας της Ευρώπης προς τη βαθύτερη πολιτική της ενοποίησή με ανάπτυξη, σταθερότητα και θεσμική θωράκιση.
Και το ερώτημα για την Ελλάδα είναι: Θα είμαστε μέρος αυτής της Ευρώπης; Ή θα ξαναανακαλύψουμε το βαλκανικό παρελθόν μας; Θα βάλουμε τέλος στη στρεβλή σχέση μας με το ευρωπαϊκό περιβάλλον; Θα κάνουμε μια νέα αρχή για την επίτευξη του ευρωπαϊκού μας πεπρωμένου προ όφελος της χώρας και του λαού μας;
Οι ολέθριες ενέργειες και παραλείψεις του 2010 έσπρωξαν την χώρα στη μεγαλύτερη περιπέτεια των τελευταίων εξήντα χρόνων. Αντιθέτως, οι τέσσερις τελευταίοι μήνες δίνουν, για πρώτη φορά μέσα σε μια οδυνηρή τριετία, την αίσθηση προοπτικής. Φαίνεται ότι η ανάσχεση της καθοδικής πορείας και η ανάταξη της χώρας γίνεται ορατός και εφικτός στόχος.
Αυτήν τη θετική δυναμική οφείλουμε να διασφαλίσουμε τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες μέσα από πολύ δύσκολες, επώδυνες αλλά αναγκαίες αποφάσεις.
