Άρθρο του ευρωβουλευτή ΝΔ Γ. Κουμουτσάκου στην εφημερίδα “Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”
Μόλις μια εβδομάδα μας χωρίζει από την κορυφαία για κάθε δημοκρατία στιγμή της ψήφου. Στιγμή μεγάλης ευθύνης για όλους. Ειδικά στις επικείμενες εκλογές. Για τους λόγους που όλοι γνωρίζουμε, οι εκλογές της 6ης Μαΐου διεξάγονται σε ώρες εξαιρετικά κρίσιμες για τη χώρα και τον λαό μας. Για όλους και τον καθένα μας, αφού η πρωτόγνωρη κρίση, οικονομική, πολιτική αλλά και βαθιά πολιτιστική, έχει περάσει το κατώφλι κάθε σπιτιού, κάθε οικογένειας.
Αναμφισβήτητα, οι ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση της πατρίδας δεν είναι ισομερώς κατανεμημένες. Δεν φταίξαμε όλοι το ίδιο. Αλλά και κανένας μας δεν είναι «αθώος του αίματος». Αλλωστε, βαθιά μέσα μας όλοι ξέρουμε και το πώς και το γιατί φτάσαμε εδώ.
Τώρα σε εμάς έχει «πέσει ο λαχνός» να διαχειριστούμε μια εξαιρετικού ιστορικού βάρους περίοδο της σύγχρονης Ελλάδας. Οι εκλογές αυτές είναι οι πιο κρίσιμες, οι πιο βαρύνουσες, οι πιο καθοριστικές μετά τη μεταπολίτευση. Είναι μια ευκαιρία, μια αφετηρία κοινής προσπάθειας εξόδου από τη σημερινή παρακμή.
Αλήθεια είναι ότι αυτά έχουν ξαναειπωθεί και για προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, σε μια προσπάθεια παρακίνησης και επηρεασμού των πολιτών – ψηφοφόρων. Ομως, αυτήν τη φορά, οι λέξεις έχουν το πλήρες περιεχόμενο και νόημά τους. Αλίμονο εάν σε αυτές τις εκλογές ισχύσει το πάθημα του μικρού βοσκού, που όταν τελικά ήρθε ο λύκος στο κοπάδι, κανείς δεν τον πίστευε.
Ας μη γελιόμαστε.
Αυτήν τη φορά ο «λύκος» έχει ήδη φανεί και μας κοιτάζει κατάματα. Και δεν καραδοκεί μόνον ο «λύκος» της «περήφανης χρεοκοπίας», που υπόσχονται όσοι φωνάζουν χωρίς να προτείνουν οτιδήποτε ρεαλιστικό και συγκεκριμένο. Είναι και το «φίδι» της μαύρης και βίαιης μισαλλοδοξίας που μοιάζει έτοιμο να «σπάσει το αυγό» που επωάζεται στην «θαλπωρή» της κρίσης. Τυχόν εκλογική εκκόλαψή του δεν θα είναι «χρυσή αυγή», αλλά μαύρη μέρα για όλους μας. Εάν κάνουμε το λάθος να αγνοήσουμε τους κακούς οιωνούς, θα καταβάλουμε το τίμημα. Η χώρα θα το πληρώσει άμεσα και ακριβά.
Οι εκλογές της 6ης Μαΐου είναι λοιπόν εκλογές μεγάλων, σοβαρών και πολύ πιεστικών διλημμάτων. Διλημμάτων αληθινών, υπαρκτών, χειροπιαστών και όχι κατασκευασμένων. Πρόκειται για τα δύο διλήμματα που μας θέτει, αδυσώπητα, η οικονομική, πολιτική και κοινωνική δίνη που βιώνουμε:
-Πορεία δύσκολη, ανηφορική αλλά και λυτρωτική μέσα στην Ευρώπη ή πορεία μοναχική προς το άγνωστο στη μέση εθνικής και διεθνούς καταιγίδας;
-Διακυβέρνηση σταθερή, στιβαρή και αποτελεσματική ή πολιτική αβεβαιότητα, αστάθεια, ακυβερνησία;
Σ’ αυτά τα δύο διλήμματα βρίσκεται η ουσία των επιλογών που θα έχουμε μπροστά στην κάλπη. Ολα τα άλλα -αναμφισβήτητα σημαντικά και ουσιώδη- έπονται. Ο θυμός, η αγανάκτηση, η επιθυμία τιμωρίας είναι όλα κατανοητά και δικαιολογημένα. Γίνονται όμως επικίνδυνα όταν, συνειδητά ή ασυνείδητα, μπορούν να οδηγήσουν σ’ ένα είδος συλλογικής, άρα και ατομικής, αυτοχειρίας.
Η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει για να κερδίσει το μέλλον. Οχι να αυτοκτονήσει προσβλέποντας στην ανάσταση. Οφείλουμε να φερθούμε όπως ο Αλέξανδρος με τον «γόρδιο δεσμό». Οχι όπως ο Σαμψών με τη μοιραία -και για τον ίδιο- κατεδάφιση σωστών και λανθασμένων, καλών και κακών, δικαίων και αδίκων. Οι επικείμενες ανοιξιάτικες εκλογές, πρέπει να γίνουν εφαλτήριο ανασυγκρότησης, όχι διάλυσης.
Επιλογή υπάρχει και είναι μία: η Ν.Δ. Ο Αντώνης Σαμαράς. Ελπίδα υπάρχει και είναι μία: μια μεγάλη, σύγχρονη κεντροδεξιά παράταξη εθνικής ανασυγκρότησης και ευρωπαϊκής πορείας.
