Συνέντευξη ευρωβουλευτή ΝΔ Γ. Κουμουτσάκου στην εφημερίδα “Free Sunday” και την Αγγ. Σπανού
Η διαπραγματευτική θέση της κυβέρνησης θα ήταν ενισχυμένη αν αξιοποιούσε το μήνυμα δυσαρέσκειας των πολιτών για το μνημόνιο στην αυτοδιοικητική κάλπη. Τη θέση αυτή διατυπώνει ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Γ. Κουμουτσάκος, εγκαλώντας τον πρωθυπουργό για διαρκείς εκβιασμούς.
–Τι θα σημαίνουν για την ελληνική οικονομία τυχόν πρόωρες εκλογές;
Μπροστά στο ενδεχόμενο να δεχτεί η κυβέρνηση σοβαρή ήττα στις αυτοδιοικητικές κάλπες, οι κήρυκες του διαβόητου «λεφτά υπάρχουν» δεν διστάζουν να παίξουν με μείζονα θεσμικά ζητήματα της δημοκρατικής λειτουργίας, όπως οι εκλογές. Το κάνουν με τρόπο σχεδόν κυνικό, αδιαφορώντας για τις συνέπειες ανεύθυνων τακτικισμών. Η ειρωνεία είναι ότι αυτά τα «εκλογικά παιχνίδια» τα παίζουν εκείνοι που έως χθες διακήρυτταν ότι το πολιτικό κόστος τούς αφήνει παγερά αδιάφορους.
–Έχουμε ήδη πάρει μια γεύση των συνεπειών που προκάλεσε το εκβιαστικό δίλημμα που επιστρατεύτηκε από τον κ. πρωθυπουργό. Τι έχει συμβεί λοιπόν τις τελευταίες δέκα μέρες;
Το επιτόκιο δανεισμού της χώρας εκτινάχθηκε σε νέα, ιλιγγιώδη ύψη. Το χρηματιστήριο, ύστερα από μια βαθιά βουτιά, παραπαίει. Την ίδια στιγμή ο καθ’ έξιν αμετροεπής αντιπρόεδρος της κυβέρνησης «αναδιάρθρωσε» δημοσίως και τηλεοπτικώς το δημόσιο χρέος, ενώ ο κ. πρωθυπουργός προσποιείται ότι δεν είδε και δεν άκουσε τον αντιπρόεδρό του.
–Αρνείστε το δικαίωμα να προσφύγει ο πρωθυπουργός σε εκλογές όταν ουσιαστικά δεν έκανε τίποτα άλλο από το να σηκώσει το γάντι που του έριξε ο κ. Σαμαράς;
Πρώτα απ’ όλα να ξεκαθαρίσουμε ότι οι πολύ αρνητικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών στις οποίες μόλις αναφέρθηκα δεν συνέβησαν όταν ο Αντώνης Σαμαράς κάλεσε τους πολίτες να πράξουν το αυτονόητο. Να εκφράσουν δηλαδή στις αυτοδιοικητικές κάλπες την εύλογη δυσαρέσκεια και αγανάκτησή τους για τη δυσβάστακτη ανέχεια στην οποία τους έχει οδηγήσει η κυβερνητική πολιτική. Ούτε βέβαια όταν οι δημοσκοπήσεις κατέγραψαν τη θετική απήχηση αυτής της προτροπής. Συνέβησαν όταν ο πρωθυπουργός –ο οποίος κατά τα άλλα δεν ενδιαφέρεται για το πολιτικό κόστος– έθεσε στους πολίτες, και ιδίως στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, το εκβιαστικό δίλημμα «ή Σγουρός ή κάλπες», οδηγώντας έτσι, πέραν όλων των άλλων, σε παράλυση την ήδη χωλή κυβερνητική και κρατική λειτουργία.
Μα μήπως είναι η πρώτη φορά που παίζουν εν ου παικτοίς; Το 2009 εξώθησαν, πάλι με εκβιασμό, τη χώρα σε πρόωρες εκλογές. Τότε χωρίς αιδώ για το θεσμό και το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας έλεγαν με κυνισμό ότι δεν θα ψήφιζαν τον Κάρολο Παπούλια για να επιβάλουν εκλογές, διαβεβαιώνοντας ότι θα τον ψήφιζαν μετά…
–Η αντιμνημονιακή ρητορεία της ΝΔ, που ως κυβέρνηση έστελνε ψευδή στοιχεία για το έλλειμμα στις Βρυξέλλες, θα κάνει εξαιρετικά δύσκολη τη συνεργασία της με την τρόικα, αν υποθέσουμε ότι θα επανέλθει στην εξουσία στο ορατό μέλλον;
Ας μη γελιόμαστε. Στους παροικούντες την ευρωπαϊκή Ιερουσαλήμ είναι κοινό μυστικό ότι τα «greek statistics» δεν επινοήθηκαν επί ΝΔ. Άλλωστε μιλάμε για εκτιμήσεις, όχι για στοιχεία. Και αυτό είναι γνωστό και στις Βρυξέλλες και στην Αθήνα.
Μιλάτε για τη συνεργασία της κυβέρνησης με την τρόικα. Να σας ρωτήσω λοιπόν εγώ κάτι. Εάν στις αυτοδιοικητικές εκλογές, όπως πιστεύω ότι θα συμβεί, καταγραφεί έντονη δυσαρέσκεια των πολιτών για την εφαρμογή της πολιτικής του μνημονίου, αυτό θα εξασθενίσει ή θα ενισχύσει διαπραγματευτικά την ελληνική κυβέρνηση, έτσι ώστε να απαιτήσει με μεγαλύτερη πειστικότητα ένα πιο αναπτυξιακό μείγμα πολιτικής;
Ως διπλωμάτης, και όχι ως πολιτικός, σας λέω λοιπόν ότι η διαπραγματευτική θέση της κυβέρνησης θα ήταν ενισχυμένη. Αλλά η κυβέρνηση δεν θέλησε να ερμηνεύσει έτσι το αναμενόμενο επικριτικό για το μνημόνιο εκλογικό αποτέλεσμα. Για φανταστείτε να μην υπήρχε καμία αντίδραση. Τότε τα μέτρα θα έρχονταν πια με καταιγιστικούς ρυθμούς, βυθίζοντας ακόμα περισσότερο σε ύφεση, πληθωρισμό και ανεργία την ελληνική οικονομία και κοινωνία.
–Δεν μου αναφέρατε όμως σε ποια βάση θα συνεργαστείτε με την τρόικα, εάν κυβερνήσετε…
Μα σας τη σκιαγράφησα ήδη. Θα διαπραγματευτούμε καλύτερα και στη βάση ενός πλήρους και αναλυτικά επεξεργασμένου οικονομικού προγράμματος με ένα διαφορετικό μείγμα πολιτικής, το οποίο επανειλημμένα και εκτενώς έχει παρουσιάσει ο πρόεδρος του κόμματος.
