Ένα «έγκλημα» διαπράττεται στη γωνία Βασιλίσσης Σοφίας και Ακαδημίας. Ο οικονομικός στραγγαλισμός και ευτελισμός του Υπουργείου Εξωτερικών και της Διπλωματικής Υπηρεσίας συντελείται σταδιακά, σταθερά και δημοσίως.
Το «θύμα» είναι γνωστό. Το περιγράφει με λεπτομέρεια ο νόμος για τον Οργανισμό του Υπουργείου. Είναι η προώθηση των εθνικών συμφερόντων. Η διεθνής εκπροσώπηση της χώρας. Η ενημέρωση των ξένων κρατών. Η προώθηση και προστασία των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των Ελλήνων στο εξωτερικό. Η προώθηση και προστασία των οικονομικών, εμπορικών, ναυτιλιακών, τουριστικών και λοιπών ελληνικών συμφερόντων στο εξωτερικό. Η διεθνής προβολή της Ελλάδας, του ελληνικού πνεύματος και πολιτισμού….
Το «όργανο του εγκλήματος» είναι και αυτό γνωστό. Η δραματική μείωση από το πενιχρό 0,48%, στο άθλιο 0,29% του κρατικού προϋπολογισμού που αναλογεί στο Υπουργείο Εξωτερικών. Ακολουθούν οι ισοπεδωτικές περικοπές των αποδοχών. Η παράνομη και αναδρομική φορολόγηση της Αποζημίωσης Υπηρεσίας στην Αλλοδαπή. Το οριζόντιο «κλάδεμα» κρίσιμων λειτουργικών δαπανών σε Πρεσβείες και Προξενεία. Χωρίς διάκριση, χωρίς αξιολόγηση. Ουάσιγκτον και Λουξεμβούργο, Άγκυρα και Μοντεβιδέο, Μόσχα και Ουέλλιγκτον… Όλα στο «ίδιο τσουβάλι»…
Το διπλωματικό και διοικητικό προσωπικό αντιμετωπίζει πλέον σοβαρό πρόβλημα καθημερινότητας, ενίοτε και ασφάλειας. Με καταρρακωμένο ηθικό, υπηρετεί σε Πρεσβείες – μπαταχτσήδες με εξώδικα, απλήρωτους λογαριασμούς και χρεωστούμενους μισθούς στο επιτόπιο προσωπικό… Η θλιβερή εικόνα μας στο εξωτερικό έχει γίνει…“the talk of the town” …σε πολλές πρωτεύουσες του κόσμου.
Την ίδια ώρα, οι Πρεσβείες της Τουρκίας ενισχύονται με συμβούλους ειδικούς στα θέματα ενέργειας. Η σύγκριση προκαλεί μόνον θλίψη.
Ο «δράστης» επίσης γνωστός. Κυκλοφορεί μεταξύ Πλατείας Συντάγματος, Βασιλίσσης Σοφίας και Ηρώδη Αττικού. Είναι η ισοπεδωτική κυβερνητική πολιτική της σκληρής λιτότητας. Ο σύγχρονος εθνικός μας Προκρούστης. Ό,τι περισσεύει, αποκόπτεται βιαίως. Ό,τι δεν φτάνει, επιμηκύνεται μέχρις εξαρθρώσεως.
Δυστυχώς, το Υπουργείο Εξωτερικών δεν διασώθηκε από την προκρούστια αυτή λογική. Προφανώς, ουδείς σκέφτηκε ότι η ζωτική για τα εθνικά συμφέροντα αποστολή του ασκείται, όπως άλλωστε προδίδει και ο τίτλος του…. στο «Εξωτερικό». Δηλαδή σε άλλο περιβάλλον, σε άλλες συνθήκες, με άλλες απαιτήσεις, με άλλο αντίκτυπο. Είναι προφανές οτι δεν υπήρξε προηγούμενη μελέτη, αξιολόγηση και ιεράρχηση αναγκών και υποχρεώσεων. Οι αποφάσεις λήφθηκαν….έτσι χωρίς πρόγραμμα. Τι κρίμα…
Για την Ελλάδα ένα σύγχρονο, αποτελεσματικό και επαρκώς αξιοπρεπές Υπουργείο Εξωτερικών δεν είναι πολυτέλεια. Είναι κρίσιμη, ανελαστική ανάγκη.
Την ώρα που διάφορες, ασαφούς προελεύσεως και σκοπού «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» προικίζονται πλουσιοπάροχα, το Υπουργείο Εξωτερικών μαραζωμένο, χωρίς αξιοπρέπεια, και δυναμισμό μοιάζει να καταρρέει συμπαρασύροντας τη διεθνή εκπροσώπηση της χώρας. Σε τέτοιο κλίμα, υπουργικές εγκύκλιοι περί ανάγκης δυναμικής άσκησης «δημόσιας διπλωματίας» από τις Πρεσβευτικές και Προξενικές μας αρχές στο εξωτερικό θυμίζουν το…. «παντεσπάνι» της Μαρίας Αντουανέτας.
Αντι τέτοιων εγκυκλίων που προκαλούν γενική θυμηδία, η ηγεσία – πολιτική και υπηρεσιακή – ας ακούσει την κραυγή αγωνίας της διπλωματικής υπηρεσίας και ας κάνει επιτέλους κάτι… Αν μπορεί…