Τις ημέρες που πέρασα επισκέφθηκα την Κωνσταντινούπολη. Το Πατριαρχείο, τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, το Ζωγράφειο Λύκειο, την Αγία Σοφία.
Κάθε συνάντηση με τον Οικουμενικό Πατριάρχη κκ Βαρθολομαίο είναι ύψιστη τιμή. Πολύ δε περισσότερο τώρα που πραγματοποιήθηκε μέσα στις Άγιες ημέρες, πριν από το Πάσχα.
Κατά τη διάρκεια της θερμής και ανθρώπινης φιλοξενίας με την οποία με τίμησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κκ Βαρθολομαίος, είχα τη μεγάλη χαρά να συμμετάσχω στη Λειτουργία της Κυριακής των Βαΐων στην οποία χοροστάτησε, να πάρω την ευλογία Του, να συναντηθώ και να συνομιλήσω μαζί Του.
Στην ουσιαστική μας συζήτηση, είχα την ευκαιρία να αναφερθώ, μεταξύ άλλων, και στις τρείς «ιστορικές εκκρεμότητες», στις τρεις «αρνήσεις του Τουρκικού κράτους» έναντι του Πατριαρχείου:
Τη μη αναγνώριση του νομικού προσώπου του Πατριαρχείου.
Τη μη αναγνώριση του Οικουμενικού του χαρακτήρα.
Τη μη επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.
Κάθε επίσκεψη στην Κωνσταντινούπολη, πέραν του προσκυνηματικού χαρακτήρα, δεν μπορεί παρά να είναι μια επιπλέον υπενθύμιση των μεγάλων ζητημάτων που παραμένουν ανοικτά και περιμένουν την επίλυση τους.
