Στρατηγικός σκοπός των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων ήταν να ενισχύσουν όσο περισσότερο τους δεσμούς του ελληνισμού της διασποράς με την πατρίδα. Σε αυτό, μεταξύ άλλων, απέβλεπε και η συνταγματική κατοχύρωση της δυνατότητας των «εκτός επικρατείας ευρισκομένων εκλογέων» να ψηφίζουν, συμμετέχοντας έτσι και από τις χώρες διαμονής τους στην εκλογική διαδικασία. Δηλαδή στη λειτουργία της ελληνικής δημοκρατίας.
Αύριο, ξεκινάει στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής η συζήτηση για την χωρίς περιορισμούς και εμπόδια άσκηση αυτού του δικαιώματος. Χωρίς προϋποθέσεις και κριτήρια. Η κυβέρνηση με την πρότασή της ολοκληρώνει ένα μεγάλο μεταρρυθμιστικό και πατριωτικό βήμα που αποτελούσε κύρια προεκλογική της δέσμευση. Εκπληρώνουμε ένα χρέος της χώρας προς τη διασπορά και τα παιδιά της. Τον Δεκέμβριο του 2019 ο νόμος που πέρασε με μεγάλη πλειοψηφία ήταν αντικειμενικά ελλειμματικός και προϊόν πολιτικού συμβιβασμού προκειμένου να διασφαλιστεί το τότε μέγιστο δυνατό.
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε από τότε μιλήσει για «πρώτο σημαντικό βήμα» που δεν εξαντλούσε τις φιλοδοξίες μας. Η αρχική πρόταση της Κυβέρνησης είχε τότε συμπιεστεί από έναν επιβεβλημένο πολιτικό ρεαλισμό. Σήμερα, αφού και η μείζων αντιπολίτευση δια αρμοδίου στελέχους της φαίνεται να συνηγορεί σε αυτό, έχουν πλέον διαμορφωθεί οι συνθήκες για να το ολοκληρώσουμε. Να καταργήσουμε ό,τι λειτουργούσε περιοριστικά, ταξικά και, τελικά, αποτρεπτικά στην άσκηση αυτού του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος των Ελλήνων όπου γης. Τους δίνουμε έτσι την δυνατότητα να συνδιαμορφώνουν την ιστορική διαδρομή του Έθνους.
Αυτό θα το επιτύχουμε εξαλείφοντας τα γραφειοκρατικά εμπόδια, μηδενίζοντας τις αποστάσεις και αντιμετωπίζοντας ισότιμα το σύνολο των εκτός συνόρων Ελλήνων. Μετανάστες δεύτερης ή τρίτης γενιάς, κοινότητες που πάλεψαν για να κρατήσουν ζωντανή την ελληνική γλώσσα, συνταξιούχοι ομογενείς που έζησαν με το όνειρο της πατρίδας, νέο-μετανάστες του brain drain που αριστεύουν στο εξωτερικό. Όλοι εκείνοι που είναι ήδη εγγεγραμμένοι ή θα εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους. «Των Ελλήνων οι κοινότητες» δεν είναι απλή προέκταση του Ελληνισμού. Είναι ένα αναπόσπαστο, ζωτικό και δυναμικό στοιχείο του.
Η συγκυρία άλλωστε το απαιτεί. Οι εξωτερικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε και το στοίχημα της μετα-πανδημικής οικονομικής ανάκαμψης καλούν για συνένωση εθνικών δυνάμεων. Ολοκληρώνοντας σήμερα το ατελές βήμα του ’19, στέλνουμε ακριβώς αυτό το μήνυμα.
Η ψήφιση της κυβερνητικής πρότασης από το σύνολο, εάν είναι δυνατόν των πολιτικών δυνάμεων, έχει, πέραν όλων των άλλων και μία ισχυρή σημειολογία. Θα αποτελεί μία ιστορική κατάκτηση δημοκρατίας για τους Έλληνες της διασποράς την ώρα που όλοι γιορτάζουμε την επέτειο των 200 χρόνων της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας μας. Ας μην ξεχνάμε ότι η Βουλή μας ονομάζεται «Βουλή των Ελλήνων». Όλων των Ελλήνων. Χωρίς γεωγραφικούς περιορισμούς, χωρίς εξαιρέσεις, χωρίς γραφειοκρατικά προαπαιτούμενα και υποτιμητικές διακρίσεις. Τελικά, όπως έλεγε ο Φρανσουά Μιτεράν, η Πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων και των συμβολισμών. Αντέχει άραγε η αντιπολίτευση να τα βάλει μαζί τους; Αντέχει στο βωμό του σημερινού μικρού κομματικού συμφέροντος να θυσιάσει το διαρκές εθνικά μεγάλο;