Αναπάντητα ερωτήματα για το προσφυγικό από τον Πρωθυπουργό στη Βουλή

Χωρίς ουσιαστικές απαντήσεις για την προσφυγική κρίση η σημερινή συζήτηση στη Βουλή κατά την Ώρα του Πρωθυπουργού, έπειτα από σχετική ερώτησή μου.

Ο κ.Τσίπρας δεν απάντησε ως προς το εάν και ποια συγκεκριμένα ανταλλάγματα έλαβε η χώρα αναλαμβάνοντας την δέσμευση να φιλοξενήσει 50 χιλιάδες πρόσφυγες, ούτε για την ετοιμότητα της Κυβέρνησης να διαχειριστεί την κρίση.

Ο Πρωθυπουργός αναγνώρισε ουσιαστικά ότι στην πραγματικότητα η Ελλάδα ανέλαβε συγκεκριμένες δεσμεύσεις – με σαφή χρονοδιαγράμματα – χωρίς να λάβει καμία ουσιαστική ανταπόδοση.

Απαντήσεις δεν προέκυψαν ούτε για τα πρακτικά προβλήματα εφαρμογής της Συμφωνίας: τους χώρους εγκατάστασης των 30.000 μεταναστών μέσα σε δύο μήνες και τον μηχανισμό λειτουργίας του συστήματος επιδότησης ενοικίου για 20.000 μετανάστες, ενισχύοντας τους φόβους ότι πρακτικά αυτό το πρόγραμμα δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει.  Θα επιβαρύνει την Ελλάδα. Θα δημιουργήσει προβλήματα στην κοινωνική συνοχή. Τελικά θα ενισχύσει ακραίες, ξενοφοβικές και ρατσιστικές πολιτικές δυνάμεις. Η συζήτηση επιβεβαίωσε την ανησυχία μου ότι με τη συμφωνία που αποδέχθηκε η Κυβέρνηση κινδυνεύουν να εγκλωβιστούν στη χώρα μας χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, καθώς δεν υπάρχει ενεργός μηχανισμός επαναπατρισμού τους. Τόνισα στον Πρωθυπουργό ότι η Τουρκία δεν έχει επιδείξει διάθεση συνεργασίας στο προσφυγικό, παρόλα αυτά έχει λάβει συγκεκριμένα ανταλλάγματα (οικονομικά, διπλωματικά και γεωπολιτικά). Εξέφρασα αγωνία για τις συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων στη χώρα μας, αλλά και για τις κοινωνικές επιπτώσεις που μπορεί να προκαλέσει η ασύντακτη διαχείριση του ζητήματος.

Η ΝΔ είναι υπεύθυνη πολιτική δύναμη. Βάζει πάνω απ’ όλα το εθνικό συμφέρον, ενώ αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από μερικούς μήνες έκανε φθηνή αντιπολίτευση εκθέτοντας τη χώρα.

Η κυβέρνηση πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της. Να κυβερνήσει και να σταματήσει να κάνει «αντιπολίτευση» σε όλους και σε όλα. Δεν μπορεί να ήταν ανεύθυνη αντιπολίτευση τότε και ανεύθυνη Κυβέρνηση τώρα.

Δείτε εδώ τις παρεμβάσεις μου σήμερα στη Βουλή.

 

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο των παρεμβάσεων μου

 

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ IΔ΄

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

 

ΠΡΩΤΟΛΟΓΙΑ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΜΟΥΤΣΑΚΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Πράγματι το θέμα είναι πάρα πολύ κρίσιμο και σοβαρό. Θα είναι επομένως σημαντικό να υπάρχει ανοχή στο θέμα του χρόνου.

Κύριε Πρωθυπουργέ, η σημερινή συζήτηση γίνεται κάτω από μια πολύ βαριά σκιά. Τη σκιά των πνιγμών και των ναυαγίων σε ελληνικά χωρικά ύδατα. Γίνεται όμως και σε συνέχεια μιας συμφωνίας που έχει τη δική σας έγκριση. Της Συμφωνίας της 25ης Οκτωβρίου της Συνόδου Κορυφής με τις χώρες του «βαλκανικού διαδρόμου» των προσφύγων. Σε αυτήν αναλάβατε, δηλαδή η χώρα ανέλαβε, πολύ βαριές δεσμεύσεις, με ασαφή ανταλλάγματα και ασαφή αντισταθμίσματα -θα έλεγα με καθόλου αντισταθμίσματα.

Όταν τελείωσε η Σύνοδος κάνατε δηλώσεις και είπατε ότι αποτρέψατε, αφού πολεμήσατε σκληρά, απαράδεκτες προτάσεις. Όμως πρέπει να σας πω ότι «απαράδεκτη πρόταση» κυρίως στο θέμα που αναφέρατε τότε, δηλαδή όσον αφορά την υποχρέωση ή την πρόταση δημιουργίας στρατοπέδου πενήντα χιλιάδων προσφύγων ή κωμόπολης πενήντα χιλιάδων προσφύγων στην Ελλάδα, τέτοια πρόταση επισήμως ουδέποτε κατετέθη, κύριε Πρωθυπουργέ. Δεν υπήρξε τέτοια πρόταση από τους εταίρους και το γνωρίζετε, εκτός κι εάν διαπραγματεύεστε με το SPIEGEL. Εκτός κι αν διαπραγματεύεστε με δημοσιεύματα και όχι με πραγματικές προτάσεις.

Αντίθετα, λοιπόν, από αυτό το οποίο δηλώσατε, δεσμευτήκατε για την παραμονή και φιλοξενία πενήντα χιλιάδων προσφύγων: τριάντα χιλιάδων σε κάποιον χώρο που δεν γνωρίζουμε -δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν αυτές οι υποδομές, δεν γνωρίζουμε σε ποιες συνθήκες αυτοί οι άνθρωποι θα παραμείνουν στη χώρα μέσα στον χειμώνα, και είκοσι χιλιάδων σε μια πρωτοεμφανιζόμενη πρακτική ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων.

Την αναλάβατε την ευθύνη και η Ελλάδα είναι η μόνη από τις χώρες που συμμετείχαν σε αυτή τη συνάντηση, που ανέλαβε και ποσοτικές και χρονικές δεσμεύσεις. Δεσμευτήκατε ότι αυτά θα εφαρμόσετε σε δύο μήνες.

Όμως είπατε και κάτι ακόμα, ότι «ευτυχώς» αποτρέψατε το δικαίωμα τρίτων χωρών να αρνηθούν να παραλάβουν ή να αποδεχθούν πρόσφυγες που έρχονται από το ελληνικό έδαφος και πηγαίνουν στο δικό τους. Είπατε ότι το καταφέρατ
ε αυτό. Όμως, στις παραγράφους 3 και 14 των «17 σημείων» της 25ης Οκτωβρίου συμφωνήσατε τελείως διαφορετικά πράγματα, μα τελείως διαφορετικά πράγματα.

Ο κίνδυνος, λοιπόν, εγκλωβισμού εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας είναι και υπαρκτός και άμεσος.

Και, για να μην ισχυρίζεται ο καθένας ό,τι θέλει, καταθέτω, κύριε Πρωθυπουργέ, και τη δήλωση των 17 σημείων, αλλά και τις δικές σας δηλώσεις, για μία συγκριτική μελέτη. Άλλα λένε οι δηλώσεις, άλλα αναφέρονται στο κείμενο που υπογράψατε.

(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Γεώργιος Κουμουτσάκος καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Κάθε φορά που μιλάτε για επιτυχίες, ξέρετε, ανησυχούμε. Γιατί άλλα λέτε δημοσίως και άλλα συμφωνείτε. Το κάνατε με το μνημόνιο και φοβάμαι ότι το κάνατε και με το προσφυγικό. Και πρέπει να δούμε πού είναι η αλήθεια.

Η βασική ερώτηση, κύριε Πρωθυπουργέ, είναι μία: Γιατί αναλάβατε αυτές τις δεσμεύσεις χωρίς ορατό αντιστάθμισμα;

Πώς θα υλοποιήσετε αυτές τις δεσμεύσεις; Πού θα εγκατασταθούν οι τριάντα χιλιάδες πρόσφυγες; Υπάρχουν υποδομές; Σε ποιες συνθήκες μέσα στον χειμώνα;

Τι σημαίνει να επιδοτείται το ενοίκιο για είκοσι χιλιάδες πρόσφυγες; Πώς θα επιδοτείται και για πόσο καιρό; Πού θα βρεθούν, που θα είναι, είναι αυτά τα διαμερίσματα μέχρι το τέλος; Ποιος λέει ότι δεν θα νοικιάζεται από έναν και τελικά θα διαμένουν είκοσι ή τριάντα ή σαράντα πρόσφυγες στο ίδιο διαμέρισμα;

Πώς θα διασφαλιστεί έτσι η κοινωνική συνοχή; Πώς θα διασφαλίσετε ότι με αυτή την πολιτική δεν θα ενισχυθούν ακραίες ρατσιστικές και ξενοφοβικές δυνάμεις στην ελληνική κοινωνία;

Πώς γίνεται να μιλάτε ταυτόχρονα για προσωρινή φιλοξενία, αλλά και για ένταξη στον κοινωνικό ιστό; Τι από τα δύο ισχύει; Πού είναι η αλήθεια;

Και επανέρχομαι στο βασικό ζήτημα. Απέναντι σε αυτές τις δεσμεύσεις, που είναι βαριές και ουσιαστικές, τι πήρε η χώρα; Δείτε το παράδειγμα της Τουρκίας. Είναι τελείως διαφορετικό από αυτό που εμφανίζετε εσείς εδώ. Η Τουρκία κέρδισε, χωρίς να έχει καμία δέσμευση. Κέρδισε οικονομικά, ενίσχυση 3 δισεκατομμυρίων ευρώ. Κέρδισε πολιτικά, σχεδόν την άρση της απαγόρευσης βίζας για τους Τούρκους πολίτες. Κέρδισε γεωστρατηγικά, ότι τους αναγνωρίζεται ένας κομβικός ρόλος σε όλη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Εμείς, τίποτα!

Και τι είναι ο επιχειρησιακός συντονισμός μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας; Πώς θα εξασφαλιστεί; Ποιος θα τον αναλάβει; Μήπως υποκρύπτεται ακόμη –γιατί βλέπω και από τη συνάντηση εχθές με τον κ. Στάινμάγιερ εδώ, τις συνομιλίες- μήπως είναι ακόμα ζωντανό το ενδεχόμενο κοινών περιπολιών;

Όλα αυτά δημιουργούν εύλογες ανησυχίες. Όλα αυτά δημιουργούν εύλογες και μεγάλες ανησυχίες και στους κατοίκους των νησιών, τις οποίες μεταφέρουν συνάδελφοι. Ο κ. Κόνσολας, ο κ. Κυριαζίδης, ο κ. Κεφαλογιάννης, ο κ. Αθανασίου.

Και πάντως, εμείς, όπως φάνηκε στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, κύριε Πρόεδρε, όταν χρειάστηκε, στηρίξαμε, γιατί πάντα βάζουμε το συμφέρον της χώρας πάνω από όλα. Αυτό έκανε ο Πρόεδρος του Κόμματος, ο κ. Μεϊμαράκης, οδηγώντας την κ. Μέρκελ στο να μην αναφερθεί ούτε καν εμμέσως στο ενδεχόμενο ή στην πιθανότητα μεικτών ελληνοτουρκικών περιπολιών στη θάλασσα του Αιγαίου.

Και, τέλος, είπαμε με οδύνη ότι η σημερινή συζήτηση γίνεται κάτω από τη βαριά σκιά πνιγμών και ναυαγίων. Είναι απάνθρωπη αυτή η κατάσταση.

Να σας θυμίσω, ότι σε αντίστοιχες τραγικές περιπτώσεις, σε δυστυχήματα, σε τραγικές καταστάσεις, το 2014, τότε ως Αντιπολίτευση ζητήσατε να αναλάβει η Κυβέρνηση πολιτικές ευθύνες για τον χαμό των ανθρώπων. Ζητήσατε παραιτήσεις, διασύροντας ουσιαστικά και εκθέτοντας διεθνώς τη χώρα ότι δεν κάναμε καλά τη δουλειά μας.

Ακούστε, κύριε Πρόεδρε, εμείς με αυτό το ζήτημα τέτοιου είδους δεύτερης κατηγορίας φτηνή αντιπολίτευση δεν θα κάνουμε. Εμείς είμαστε εδώ για να ζητήσουμε να μας διευκρινίσετε εάν η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει, με δικά σας λόγια, «αποθήκη ψυχών». Αν θα γίνει ένας απέραντος καταυλισμός εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών, που δεν θα μπορεί να διαχειριστεί η χώρα στην οικονομική κατάσταση που βρίσκεται.

Έχετε ευθύνη γι’ αυτό και περιμένουμε απαντήσεις.

 

ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΜΟΥΤΣΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, το ζητούμενο δεν είναι ο χρόνος. Το ζητούμενο είναι οι απαντήσεις, απαντήσεις που δεν πήραμε, τουλάχιστον στην πρωτολογία του κυρίου Πρωθυπουργού. Ελπίζω ότι στη δευτερολογία θα έχουμε κάτι πιο συ
γκεκριμένο.

Και δεν έχουμε συγκεκριμένη απάντηση στο βασικό ερώτημα που έθεσα: Ποιο είναι το αντιστάθμισμα που πήρε η χώρα γι’ αυτήν τη δέσμευση. Αντιστάθμισμα και για την ίδια αλλά και σε σχέση με την Τουρκία, που είναι η πηγή του προβλήματος.

Πριν πάω, όμως, σε αυτά θα ήθελα να πω το εξής: Ο κύριος Πρωθυπουργός αναφέρθηκε στην Ευρώπη. Κοιτάξτε, παλαιότερα αντιπολιτευόσασταν την Κυβέρνηση, τώρα αντιπολιτεύεστε την Αντιπολίτευση, σήμερα αντιπολιτεύεστε και την Ευρώπη. Όχι ότι έκανε καλά τη δουλειά της. Καθυστέρησε και καθυστέρησε πολύ, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν ενδείξεις, υπήρχαν φαινόμενα, υπήρχαν έντονα σημάδια της κρίσης που ερχόταν. Καθυστέρησε πολύ και πρέπει να το υπογραμμίσουμε.

Μπορούμε όμως μόνοι μας; Μας ξεπερνάει το πρόβλημα. Έχουμε ανάγκη λοιπόν την κοινοτική αλληλεγγύη. Και γι’ αυτό πρέπει να είμαστε και εμείς πολύ συνεπείς σ’ αυτά που αναλαμβάνουμε να κάνουμε.

Όμως, εδώ αναλάβατε πράγματα τα οποία δεν μπορεί να κάνει η χώρα. Θα είμαστε υπόλογοι σε δύο μήνες. Δεν μπορείτε να βρείτε σε δύο μήνες εγκατάσταση και δυνατότητες υποδομών για τριάντα χιλιάδες ανθρώπους. Δεν μπορεί να λειτουργήσει και το σύστημα των ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων.

Πρέπει να σας πω ότι χθες στο Περιφερειακό Συμβούλιο, η Περιφερειάρχης σας, η κ. Δούρου τελούσε σε πλήρη άγνοια του πώς θα υλοποιηθεί αυτή σας τη δέσμευσης. Και χωρίς τη βοήθεια της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν μπορείτε να το κάνετε. Όμως, εκείνη δεν γνώριζε. Δεν είχε ιδέα!

Πάμε σε ορισμένα άλλα ζητήματα τα οποία θέσατε. Βλέπω ότι σήμερα αναγνωρίσατε το ρόλο του Λιμενικού Σώματος. Τότε το καταγγέλλατε, σήμερα το συγχαίρετε. Εμείς αυτήν την προσπάθεια, την ηρωική πολλές φορές, του Λιμενικού την συγχαίραμε και τότε στα δύσκολα τη συγχαίρουμε και τώρα.

Βλέπω όμως ότι μέσω αυτής της αναγνώρισης του ρόλου του Λιμενικού, εμμέσως αλλά σαφώς αρχίζει μια μετακίνηση της πολιτικής σας.

Κύριε Πρωθυπουργέ, το προσφυγικό-μεταναστευτικό είναι ένα σύνθετο ζήτημα. Έχει τη βασική του διάσταση που είναι η ανθρωπιστική, αλλά έχει και μία διάσταση ασφαλείας για τη χώρα υποδοχής. Αυτήν τη διάσταση ως Αντιπολίτευση την αγνοούσατε. Την ανακαλύπτετε τώρα, αλλά ο χρόνος χάθηκε.

Ξεκινήσατε εγκλωβισμένοι σε ιδεοληψία, που σας οδήγησε τους εφτά μήνες της προηγούμενης κυβέρνησης σε πλήρη απραξία και τώρα είστε εγκλωβισμένοι στην αναποτελεσματικότητα, όπως προκύπτει από τα όσα συμφωνήσατε στις 25 Οκτωβρίου.

Και γίνομαι πιο συγκεκριμένος. Γιατί επανέρχομαι στην ερώτηση του τι πήρατε; Στο κείμενο των δεκαεπτά σημείων, το σημείο πέντε λέει ότι η υλοποίηση της δέσμευσης για τους πενήντα χιλιάδες -τριάντα χιλιάδες συν είκοσι χιλιάδες- πρόσφυγες είναι προϋπόθεση για να αρχίσει να λειτουργεί ο μηχανισμός εσωτερικής μετεγκατάστασης στην Ευρώπη. Άρα, δεν «τρέχει» τώρα. Πρέπει πρώτα να κάνουμε αυτά που συμφωνήσαμε και μετά να ξεκινήσει ο μηχανισμός μετεγκατάστασης.

Και με τι ρυθμούς θα γίνει αυτό; Εγώ σας λέω ότι έχει ξεκινήσει. Μιλάμε για μερικούς δεκάδες ή εκατοντάδες που έχουν ξεκινήσει για τη μετεγκατάσταση σε άλλες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ η απόφαση έχει ληφθεί εδώ και μήνες.

Με αυτούς τους ρυθμούς, όπως έγραφαν πρόσφατα σε άρθρο τους οι New York Times, θα χρειαστεί περίπου μισός αιώνας να μετεγκατασταθούν εκατόν εξήντα χιλιάδες άνθρωποι. Διασφαλίσατε στις 25 Οκτωβρίου άλλους ρυθμούς; Και γιατί δεχθήκατε μια τέτοια προϋπόθεση για να ξεκινήσει ο μηχανισμός;

Και κάτι ακόμα. Ο μηχανισμός επιστροφών πότε θα ξεκινήσει; Έχουμε ετοιμαστεί και ποιες υποδομές έχουμε αυτή τη στιγμή για να αρχίσει ο μηχανισμός επιστροφών, δηλαδή εκείνων που δεν έχουν δικαίωμα ασύλου ή που έχουν παρανόμως εισέλθει στη χώρα;

Είπατε κάτι για λαθρομετανάστες. Ξέρετε παίζουμε με τις λέξεις. Στην ελληνική γλώσσα όποιος διαβάζει χωρίς να του επιτρέπεται, λέγεται λαθραναγνώστης, όποιος κυνηγάει παρανόμως, λέγεται λαθροκυνηγός. Όποιος επιβαίνει σε ένα μέσο …

(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΜΟΥΤΣΑΚΟΣ: Αφήστε να ακούσετε.

Όποιος επιβαίνει παρανόμως σε ένα μέσο, λέγεται λαθρεπιβάτης.

Δαιμονοποιείτε έναν όρο, ο οποίος πράγματι στην ελληνική, όταν ταυτίζεται με άνθρωπο, μπορεί να δημιουργεί πρόβλημα. Όμως, όταν στηρίζετε κριτική κατά μιας ολόκληρης πολιτικής -που πάντως ήταν αποτελεσματικότερη από τη δική σας- πάνω σε αυτόν τον όρο, τότε κάνετε λάθος.

Θέλετε να κάνουμε πόλεμο λέξεων ή να δίνουμε απαντήσεις στα προβλήματα, κύριοι;

Για να τελειώσουμε, λοιπόν, με αυτά, στους παρανόμως εισερχόμενους και σε όσους δεν έχου
ν δικαίωμα ασύλου, εκεί πρέπει να αρχίσει επιτέλους η διαδικασία επιστροφών.

Και εδώ έρχεται το ζήτημα με την Τουρκία. Τι εξασφαλίσατε από πλευράς ανταπόδοσης της Τουρκίας; Γνωρίζετε ότι υπάρχει μια διμερής ελληνοτουρκική συμφωνία από το 2002 μέχρι σήμερα. Δεν την υλοποιούν. Έχουμε ζητήσει –προσέξτε- εκατόν σαράντα τέσσερις χιλιάδες επανεισδοχές στην Τουρκία αυτά τα χρόνια και η Τουρκία έχει δεχθεί τρεις χιλιάδες οκτακόσιους από τις εκατόν σαράντα τέσσερις χιλιάδες.

Εξασφαλίσατε κάτι, δίνοντας αυτή τη δέσμευση για τους πενήντα χιλιάδες;

Εξασφαλίσατε ή πιέσατε ώστε η FRONTEX να μην περιπολεί μόνο στη θάλασσα -που είναι πολύ δύσκολο πράγματι, διότι αν πνίγεται ο συνάνθρωπός μας δεν μπορούμε να τον αγνοήσουμε- αλλά να περιπολεί σε συνεργασία με την Τουρκία σε τουρκικό έδαφος, για να πλήξει, να εκριζώσει, να τελειώνουμε με τα κυκλώματα των δουλεμπόρων και των διακινητών; Αυτή θα ήταν πραγματική προσφορά στη χώρα.

Ξεκινήσατε μια συζήτηση για «hot spot», δηλαδή τους μηχανισμούς καταγραφής, στις περιφερειακές χώρες της κρίσης, την Τουρκία, το Λίβανο, την Ιορδανία;

Πρέπει να εμπλέξουμε και τη διεθνή κοινότητα κύριε Πρωθυπουργέ, διότι σε αυτό το θέμα η Ελλάδα καλείται να αντιμετωπίσει ένα ευρωπαϊκό ζήτημα και η Ευρώπη ένα διεθνές ζήτημα. Δεν μπορεί τίποτε από αυτά να γίνει χωρίς εμπλοκή της διεθνούς κοινότητας.

Δεν πήραμε ουσιαστικές απαντήσεις, κύριε Πρόεδρε. Ίσως στη δευτερολογία σας γίνει πιο ουσιαστική η συζήτηση, αλλά πάλι αντιπολιτευτήκατε την αντιπολίτευση.

Κύριε Πρωθυπουργέ, αυτό το παιχνίδι της μετάθεσης ευθυνών πρέπει να τελειώσει. Στις δημοκρατίες οι κυβερνήσεις κυβερνούν και οι αντιπολιτεύσεις αντιπολιτεύονται. Έτσι είναι τα πράγματα. Δεν γίνεται ανάποδα το πράγμα. Φροντιστήριο δεν μπορούμε να σας κάνουμε και είναι και στο 23% τώρα.

Ακούστε και κάτι άλλο. Επιλέξατε να κυβερνήσετε. Είχαμε αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, για να διεκδικήσετε την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας. Την έχετε. Κυβερνήστε. Μη μας εγκαλείτε, γιατί δεν καταθέτουμε προτάσεις. Εμείς έχουμε και μπορώ να σας δώσω μια δεκάδα προτάσεων, αλλά το ζητούμενο δεν είναι αυτό. Δεν μπορεί να είστε και ανεύθυνη αντιπολίτευση και ανεύθυνη Κυβέρνηση.

Κυβερνήστε και διασφαλίστε ότι η χώρα δεν θα γίνει ένας απέραντος καταυλισμός προσφύγων και μεταναστών, νομίμων και παρανόμων.

 

ΤΡΙΤΟΛΟΓΙΑ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΜΟΥΤΣΑΚΟΣ: Εκτιμώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, την ευελιξία του Προεδρείου, αλλά νομίζω ότι χρειάζεται, γιατί εδώ ετέθησαν θέματα αρχών και τα θέματα αρχών δεν μπορούν να μένουν μετέωρα.

Η αναφορά σε έναν όρο που χρησιμοποιήσατε και που χρησιμοποιούνταν, δεν μπορεί να υποκαταστήσει το γεγονός ότι είναι λάθος να μπούμε σε μια μάχη λέξεων, αντί να ζητάμε αποτελέσματα.

Αυτό ήταν το νόημα της παρατηρήσεώς μου κι όχι να υιοθετήσουμε με οιονδήποτε τρόπο όρους που μπορεί για κάποιους –πάντως όχι σ’ αυτήν την πτέρυγα της Βουλής- να υπονοούν και να υποκρύπτουν ρατσιστικές, ξενοφοβικές, εξτρεμιστικές πολιτικές. Αυτό δεν αφορά αυτήν την πτέρυγα. Να τελειώνουμε, λοιπόν, μ’ αυτό.

Κι ένα τελευταίο. Όταν ζήτησα και μίλησα για αντισταθμίσματα και ανταλλάγματα, κύριε Πρωθυπουργέ, προφανώς δεν μίλησα για οικονομικά ανταλλάγματα. Το προσέξατε άλλωστε. Μίλησα για πίεση προς την Τουρκία, μίλησα για μια άλλη λογική δράσης της Frontex…

Μίλησα για αναβάθμιση διπλωματική και γεωστρατηγικής της Τουρκίας μέσω του προσφυγικού, ότι ανοίγει κεφάλαια τα οποία ήταν κλειστά στην ενταξιακή διαπραγμάτευση κι αυτό πρέπει να μας προβληματίσει. Μίλησα για τέτοιου είδους αντισταθμίσματα, όχι για οικονομικά.

Κύριε Πρωθυπουργέ, ποιος συνέδεσε το προσφυγικό με οικονομικά θέματα, με το πρόγραμμα που τρέχει, με την αξιολόγηση και με το χρέος; Εμείς ή εσείς;

Υπάρχουν στελέχη της Κυβερνήσεώς σας που με κυνισμό σε δημόσιες παρεμβάσεις τους συνέδεσαν το προσφυγικό με το τι θα γίνει με το θέμα του προγράμματος. Επομένως, μην κατηγορείτε εμάς. Αναζητήστε αυτήν τη λογική στα έδρανα της δικής σας Κυβέρνησης.